Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. At tu, si modo sum caelesti stirpe creatus,
  2. ede notam tanti generis meque adsere caelo.”
  3. Dixit et inplicuit materno bracchia collo
  4. perque suum Meropisque caput taedasque sororum
  5. traderet oravit veri sibi signa parentis.
  6. Ambiguum, Clymene, precibus Phaethontis an ira
  7. mota magis dicti sibi criminis utraque caelo
  8. bracchia porrexit spectansque ad lumina solis
  9. “per iubar hoc” inquit “radiis insigne coruscis,
  10. nate, tibi iuro, quod nos auditque videtque,
  11. hoc te, quem spectas, hoc te, qui temperat orbem,
  12. Sole satum. Si ficta loquor, neget ipse videndum
  13. se mihi, sitque oculis lux ista novissima nostris.
  14. Nec longus patrios labor est tibi nosse penates:
  15. unde oritur, domus est terrae contermina nostrae.
  16. Si modo fert animus, gradere et scitabere ab ipso.”
  17. Emicat extemplo laetus post talia matris
  18. dicta suae Phaethon et concipit aethera mente,
  19. Aethiopasque suos positosque sub ignibus Indos
  20. sidereis transit patriosque adit inpiger ortus.