Ars Amatoria

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Sed tamen extinctas admoto sulpure flammas
  2. Invenit, et lumen, quod fuit ante, redit:
  3. Sic, ubi pigra situ securaque pectora torpent,
  4. Acribus est stimulis eliciendus amor.
  5. Fac timeat de te, tepidamque recalface mentem:
  6. Palleat indicio criminis illa tui;
  7. O quater et quotiens numero conprendere non est
  8. Felicem, de quo laesa puella dolet:
  9. Quae, simul invitas crimen pervenit ad aures,
  10. Excidit, et miserae voxque colorque fugit.
  11. Ille ego sim, cuius laniet furiosa capillos:
  12. Ille ego sim, teneras cui petat ungue genas,
  13. Quem videat lacrimans, quem torvis spectet ocellis,
  14. Quo sine non possit vivere, posse velit.
  15. Si spatium quaeras, breve sit, quo laesa queratur,
  16. Ne lenta vires colligat ira mora;
  17. Candida iamdudum cingantur colla lacertis,
  18. Inque tuos flens est accipienda sinus.
  19. Oscula da flenti, Veneris da gaudia flenti,
  20. Pax erit: hoc uno solvitur ira modo.