Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Nessus, ut est avidum percussus harundine pectus,
- 'Hic,' dixit, 'vires sanguis amoris habet.'
- Inlita Nesseo misi tibi texta veneno.
- Inpia quid dubitas Deianira mori?
- Iamque vale, seniorque pater germanaque Gorge,
- Et patria et patriae frater adempte tuae,
- Et tu lux oculis hodierna novissima nostris,
- Virque — sed o possis! — et puer Hylle, vale!
- Illa relicta feris etiamnunc, improbe Theseu,
- Vivit: et haec aequa mente tulisse velis:
- Mitius inveni quam te genus omne ferarum;
- Credita non ulli quam tibi peius eram.
- Quae legis, ex illo, Theseu, tibi litore mitto
- Unde tuam sine me vela tulere ratem,
- In quo me somnusque meus male prodidit et tu,
- Per facinus somnis insidiate meis.
- Tempus erat, vitrea quo primum terra pruina
- Spargitur et tectae fronde queruntur aves.
- Incertum vigilans ac somno languida movi
- Thesea prensuras semisupina manus —
109