Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ut minor Atrides temerati foedera lecti
- Clamat et externo laesus amore dolet,
- Tu quoque clamabis. nulla reparabilis arte
- Laesa pudicitia est; deperit illa semel.
- Ardet amore tui? sic et Menelaon amavit.
- Nunc iacet in viduo credulus ille toro.
- Felix Andromache, certo bene nupta marito!
- Uxor ad exemplum fratris habenda fui;
- Tu levior foliis, tum cum sine pondere suci
- Mobilibus ventis arida facta volant;
- Et minus est in te quam summa pondus arista,
- Quae levis adsiduis solibus usta riget.
- Hoc tua — nam recolo — quondam germana canebat,
- Sic mihi diffusis vaticinata comis:
- 'Quid facis, Oenone? quid harenae semina mandas?
- Non profecturis litora bubus aras.
- Graia iuvenca venit, quae te patriamque domumque
- Perdat! io prohibe! Graia iuvenca venit!
- Dum licet, obscenam ponto demergite puppim!
- Heu! quantum Phrygii sanguinis illa vehit!'