Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Non ego miror opes, nec me tua regia tangit
- Nec de tot Priami dicar ut una nurus —
- Non tamen ut Priamus nymphae socer esse recuset,
- Aut Hecubae fuerim dissimulanda nurus;
- Dignaque sum fieri rerum matrona potentis;
- Sunt mihi, quas possint sceptra decere, manus.
- Nec me, faginea quod tecum fronde iacebam,
- Despice; purpureo sum magis apta toro.
- Denique tutus amor meus est; ibi nulla parantur
- Bella, nec ultrices advehit unda rates.
- Tyndaris infestis fugitiva reposcitur armis;
- Hac venit in thalamos dote superba tuos.
- Quae si sit Danais reddenda, vel Hectora fratrem,
- Vel cum Deiphobo Polydamanta roga;
- Quid gravis Antenor, Priamus quid suadeat ipse,
- Consule, quis aetas longa magistra fuit!
- Turpe rudimentum, patriae praeponere raptam.
- Causa pudenda tua est; iusta vir arma movet.
- Nec tibi, si sapias, fidam promitte Lacaenam,
- Quae sit in amplexus tam cito versa tuos.