Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Ter tecum conata loqui ter inutilis haesit
  2. Lingua, ter in primo restitit ore sonus.
  3. Qua licet et sequitur, pudor est miscendus amori;
  4. Dicere quae puduit, scribere iussit amor.
  5. Quidquid Amor iussit, non est contemnere tutum;
  6. Regnat et in dominos ius habet ille deos.
  7. Ille mihi primo dubitanti scribere dixit:
  8. 'Scribe! dabit victas ferreus ille manus.'
  9. Adsit et, ut nostras avido fovet igne medullas,
  10. Figat sic animos in mea vota tuos!
  11. Non ego nequitia socialia foedera rumpam;
  12. Fama — velim quaeras — crimine nostra vacat.
  13. Venit amor gravius, quo serius — urimur intus;
  14. Urimur, et caecum pectora vulnus habent.
  15. Scilicet ut teneros laedunt iuga prima iuvencos,
  16. Frenaque vix patitur de grege captus equus,
  17. Sic male vixque subit primos rude pectus amores,
  18. Sarcinaque haec animo non sedet apta meo.
  19. Ars fit, ubi a teneris crimen condiscitur annis;
  20. Cui venit exacto tempore, peius amat.