Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Tot tamen amissis te conpensavimus unum;
  2. Tu dominus, tu vir, tu mihi frater eras.
  3. Tu mihi, iuratus per numina matris aquosae,
  4. Utile dicebas ipse fuisse capi —
  5. Scilicet ut, quamvis veniam dotata, repellas
  6. Et mecum fugias quae tibi dantur opes!
  7. Quin etiam fama est, cum crastina fulserit Eos,
  8. Te dare nubiferis lintea velle Notis.
  9. Quod scelus ut pavidas miserae mihi contigit aures,
  10. Sanguinis atque animi pectus inane fuit.
  11. Ibis et — o miseram! — cui me, violente, relinquis?
  12. Quis mihi desertae mite levamen erit?
  13. Devorer ante, precor, subito telluris hiatu
  14. Aut rutilo missi fulminis igne cremer,
  15. Quam sine me Pthiis canescant aequora remis,
  16. Et videam puppes ire relicta tuas!
  17. Si tibi iam reditusque placent patriique Penates,
  18. Non ego sum classi sarcina magna tuae.
  19. Victorem captiva sequar, non nupta maritum;
  20. Est mihi, quae lanas molliat, apta manus.