Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Iunonemque, toris quae praesidet alma maritis,
- Et per taediferae mystica sacra deae.
- Si de tot laesis sua numina quisque deorum
- Vindicet, in poenas non satis unus eris.
- Ah, laceras etiam puppes furiosa refeci,
- Ut, qua desererer, firma carina foret,
- Remigiumque dedi, quod me fugiturus haberes.
- Heu! patior telis vulnera facta meis!
- Credidimus blandis, quorum tibi copia, verbis;
- Credidimus generi nominibusque tuis;
- Credidimus lacrimis — an et hae simulare docentur?
- Hae quoque habent artes, quaque iubentur, eunt?
- Dis quoque credidimus. quo iam tot pignora nobis?
- Parte satis potui qualibet inde capi.
- Nec moveor, quod te iuvi portuque locoque —
- Debuit haec meriti summa fuisse mei!
- Turpiter hospitium lecto cumulasse iugali
- Paenitet, et lateri conseruisse latus.
- Quae fuit ante illam, mallem suprema fuisset
- Nox mihi, dum potui Phyllis honesta mori.