Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sternuit en lumen! — posito nam scribimus illo —
- Sternuit et nobis prospera signa dedit.
- Ecce, merum nutrix faustos instillat in ignes,
- 'Cras' que 'erimus plures,' inquit, et ipsa bibit.
- Effice nos plures, evicta per aequora lapsus,
- O penitus toto corde recepte mihi!
- In tua castra redi, socii desertor amoris;
- Ponuntur medio cur mea membra toro?
- Quod timeas, non est! auso Venus ipsa favebit,
- Sternet et aequoreas aequore nata vias.
- Ire libet medias ipsi mihi saepe per undas,
- Sed solet hoc maribus tutius esse fretum.
- Nam cur hac vectis Phrixo Phrixique sorore
- Sola dedit vastis femina nomen aquis?
- Forsitan ad reditum metuas ne tempora desint,
- Aut gemini nequeas ferre laboris onus.
- At nos diversi medium coeamus in aequor
- Obviaque in summis oscula demus aquis,
- Atque ita quisque suas iterum redeamus ad urbes;
- Exiguum, sed plus quam nihil illud erit!