Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Iamque patrem famulosque patris lucemque timebam
  2. Expulerunt somnos haec mea dicta tuos:
  3. 'Surge age, Belide, de tot modo fratribus unus!
  4. Nox tibi, ni properas, ista perennis erit!'
  5. Territus exsurgis; fugit omnis inertia somni;
  6. Adspicis in timida fortia tela manu.
  7. Quaerenti causam 'dum nox sinit, effuge!' dixi.
  8. Dum nox atra sinit, tu fugis, ipsa moror.
  9. Mane erat, et Danaus generos ex caede iacentis
  10. Dinumerat. summae criminis unus abes.
  11. Fert male cognatae iacturam mortis in uno
  12. Et queritur facti sanguinis esse parum.
  13. Abstrahor a patriis pedibus, raptamque capillis —
  14. Haec meruit pietas praemia! — carcer habet.
  15. Scilicet ex illo Iunonia permanet ira,
  16. Cum bos ex homine est, ex bove facta dea.
  17. At satis est poenae teneram mugisse puellam
  18. Nec, modo formosam, posse placere Iovi.
  19. Adstitit in ripa liquidi nova vacca parentis,
  20. Cornuaque in patriis non sua vidit aquis,