Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Purpureos laniata sinus, laniata capillos
- Exiguo dixi talia verba sono:
- 'Saevus, Hypermestra, pater est tibi; iussa parentis
- Effice; germanis sit comes iste suis!
- Femina sum et virgo, natura mitis et annis;
- Non faciunt molles ad fera tela manus.
- Quin age, dumque iacet, fortis imitare sorores —
- Credibile est caesos omnibus esse viros!
- Si manus haec aliquam posset committere caedem,
- Morte foret dominae sanguinolenta suae.
- Hanc meruere necem patruelia regna tenendo;
- Cum sene nos inopi turba vagamur inops.
- Finge viros meruisse mori — quid fecimus ipsae?
- Quo mihi commisso non licet esse piae?
- Quid mihi cum ferro? quo bellica tela puellae?
- Aptior est digitis lana colusque meis.'
- Haec ego; dumque queror, lacrimae sua verba sequuntur
- Deque meis oculis in tua membra cadunt.
- Dum petis amplexus sopitaque bracchia iactas,
- Paene manus telo saucia facta tua est.