Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Purpureos laniata sinus, laniata capillos
  2. Exiguo dixi talia verba sono:
  3. 'Saevus, Hypermestra, pater est tibi; iussa parentis
  4. Effice; germanis sit comes iste suis!
  5. Femina sum et virgo, natura mitis et annis;
  6. Non faciunt molles ad fera tela manus.
  7. Quin age, dumque iacet, fortis imitare sorores —
  8. Credibile est caesos omnibus esse viros!
  9. Si manus haec aliquam posset committere caedem,
  10. Morte foret dominae sanguinolenta suae.
  11. Hanc meruere necem patruelia regna tenendo;
  12. Cum sene nos inopi turba vagamur inops.
  13. Finge viros meruisse mori — quid fecimus ipsae?
  14. Quo mihi commisso non licet esse piae?
  15. Quid mihi cum ferro? quo bellica tela puellae?
  16. Aptior est digitis lana colusque meis.'
  17. Haec ego; dumque queror, lacrimae sua verba sequuntur
  18. Deque meis oculis in tua membra cadunt.
  19. Dum petis amplexus sopitaque bracchia iactas,
  20. Paene manus telo saucia facta tua est.