Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Aut illo iugulet, quem non bene tradidit ensem,
- Ut, qua non cecidit vir nece, nupta cadam —
- Non tamen, ut dicant morientia 'paenitet!' ora,
- Efficiet. non est, quam piget esse, pia.
- Paeniteat sceleris Danaum saevasque sorores;
- Hic solet eventus facta nefanda sequi.
- Cor pavet admonitu temeratae sanguine noctis,
- Et subitus dextrae praepedit ossa tremor.
- Quam tu caede putes fungi potuisse mariti,
- Scribere de facta non sibi caede timet!
- Sed tamen experiar. modo facta crepuscula terris;
- Ultima pars lucis primaque noctis erat.
- Ducimur Inachides magni sub tecta Pelasgi,
- Et socer armatas accipit ipse nurus.
- Undique conlucent praecinctae lampades auro;
- Dantur in invitos inpia tura focos;
- Vulgus 'Hymen, Hymenaee!' vocant. fugit ille vocantis;
- Ipsa Iovis coniunx cessit ab urbe sua!
- Ecce, mero dubii, comitum clamore frequentes,
- Flore novo madidas inpediente comas,