Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Fugerat ore color; macies adduxerat artus;
- Sumebant minimos ora coacta cibos;
- Nec somni faciles et nox erat annua nobis,
- Et gemitum nullo laesa dolore dabam.
- Nec, cur haec facerem, poteram mihi reddere causam
- Nec noram, quid amans esset; at illud eram.
- Prima malum nutrix animo praesensit anili;
- Prima mihi nutrix 'Aeoli,' dixit, 'amas!'
- Erubui, gremioque pudor deiecit ocellos;
- Haec satis in tacita signa fatentis erant.
- Iamque tumescebant vitiati pondera ventris,
- Aegraque furtivum membra gravabat onus.
- Quas mihi non herbas, quae non medicamina nutrix
- Attulit audaci supposuitque manu,
- Ut penitus nostris — hoc te celavimus unum —
- Visceribus crescens excuteretur onus?
- A, nimium vivax admotis restitit infans
- Artibus et tecto tutus ab hoste fuit!
- Iam noviens erat orta soror pulcherrima Phoebi,
- Et nova luciferos Luna movebat equos.
114