Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Culpa nec ex facili quamvis manifesta probatur;
- Iudicis illa sui tuta favore venit.
- Viderit ipse licet, credet tamen ille neganti
- Damnabitque oculos et sibi verba dabit.
- Adspiciat dominae lacrimas, plorabit et ipse,
- Et dicet: 'poenas garrulus iste dabit!'
- Quid dispar certamen inis? tibi verbera victo
- Adsunt, in gremio iudicis illa sedet.
- Non scelus adgredimur, non ad miscenda coimus
- Toxica, non stricto fulminat ense manus.
- Quaerimus, ut tuto per te possimus amare.
- Quid precibus nostris mollius esse potest?
- Ei mihi, quod dominam nec vir nec femina servas
- Mutua nec Veneris gaudia nosse potes!
- Qui primus pueris genitalia membra recidit,
- Vulnera quae fecit, debuit ipse pati.
- Mollis in obsequium facilisque rogantibus esses,
- Si tuus in quavis praetepuisset amor.