Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Nil metuam? per nulla traham suspiria somnos?
- Nil facies, cur te iure perisse velim?
- Quid mihi cum facili, quid cum lenone marito?
- Corrumpit vitio gaudia nostra suo.
- Quin alium, quem tanta iuvat patientia, quaeris?
- Me tibi rivalem si iuvat esse, veta!
- Stat vetus et multos incaedua silva per annos;
- Credibile est illi numen inesse loco.
- Fons sacer in medio speluncaque pumice pendens,
- Et latere ex omni dulce queruntur aves.
- Hic ego dum spatior tectus nemoralibus umbris —
- Quod mea, quaerebam, Musa moveret opus —
- Venit odoratos Elegia nexa capillos,
- Et, puto, pes illi longior alter erat.
- Forma decens, vestis tenuissima, vultus amantis,
- Et pedibus vitium causa decoris erat.
- Venit et ingenti violenta Tragoedia passu:
- Fronte comae torva, palla iacebat humi;
- Laeva manus sceptrum late regale movebat,
- Lydius alta pedum vincla cothurnus erat.