Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sic ubi vexarat tepidosque refoverat ignis,
- Rursus erat votis comis et apta meis.
- Quas mihi blanditias, quam dulcia verba parabat
- Oscula, di magni, qualia quotque dabat!
- Tu quoque, quae nostros rapuisti nuper ocellos,
- Saepe time simulans, saepe rogata nega;
- Et sine me ante tuos proiectum in limine postis
- Longa pruinosa frigora nocte pati.
- Sic mihi durat amor longosque adolescit in annos;
- Hoc iuvat; haec animi sunt alimenta mei.
- Pinguis amor nimiumque patens in taedia nobis
- Vertitur et, stomacho dulcis ut esca, nocet.
- Si numquam Danaen habuisset aenea turris,
- Non esset Danae de Iove facta parens;
- Dum servat Iuno mutatam cornibus Io,
- Facta est, quam fuerat, gratior illa Iovi.
- Quod licet et facile est quisquis cupit, arbore frondis
- Carpat et e magno flumine potet aquam.
- Siqua volet regnare diu, deludat amantem.
- Ei mihi, ne monitis torquear ipse meis!