Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Saepe 'pudet!' dixi — lacrimis vix illa retentis
- 'Me miseram! iam te' dixit 'amare pudet?'
- Inplicuitque suos circum mea colla lacertos
- Et, quae me perdunt, oscula mille dedit.
- Vincor, et ingenium sumptis revocatur ab armis,
- Resque domi gestas et mea bella cano.
- Sceptra tamen sumpsi, curaque tragoedia nostra
- Crevit, et huic operi quamlibet aptus eram.
- Risit Amor pallamque meam pictosque cothurnos
- Sceptraque privata tam cito sumpta manu.
- Hinc quoque me dominae numen deduxit iniquae,
- Deque cothurnato vate triumphat Amor.
- Quod licet, aut artes teneri profitemur Amoris —
- Ei mihi, praeceptis urgeor ipse meis! —
- Aut, quod Penelopes verbis reddatur Ulixi,
- Scribimus et lacrimas, Phylli relicta, tuas,
- Quod Paris et Macareus et quod male gratus Iason
- Hippolytique parens Hippolytusque legant,
- Quodque tenens strictum Dido miserabilis ensem
- Dicat et Aoniae Lesbis amata lyrae.