Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ipse ego, cum fuerim melius periturus amando,
- Vidissem nullos matre negante dies.
- Quid plenam fraudas vitem crescentibus uvis,
- Pomaque crudeli vellis acerba manu?
- Sponte fluant matura sua — sine crescere nata;
- Est pretium parvae non leve vita morae.
- Vestra quid effoditis subiectis viscera telis,
- Et nondum natis dira venena datis?
- Colchida respersam puerorum sanguine culpant
- Aque sua caesum matre queruntur Ityn;
- Utraque saeva parens, sed tristibus utraque causis
- Iactura socii sanguinis ulta virum.
- Dicite, quis Tereus, quis vos inritet Iason
- Figere sollicita corpora vestra manu?
- Hoc neque in Armeniis tigres fecere latebris,
- Perdere nec fetus ausa leaena suos.
- At tenerae faciunt, sed non inpune, puellae;
- Saepe, suos utero quae necat, ipsa perit.
- Ipsa perit, ferturque rogo resoluta capillos,
- Et clamant 'merito!' qui modo cumque vident.