Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Lentus es: an somnus, qui te male perdat, amantis
- Verba dat in ventos aure repulsa tua?
- At, memini, primo, cum te celare volebam,
- Pervigil in mediae sidera noctis eras.
- Forsitan et tecum tua nunc requiescit amica —
- Heu, melior quanto sors tua sorte mea!
- Dummodo sic, in me durae transite catenae!
- Tempora noctis eunt; excute poste seram!
- Fallimur, an verso sonuerunt cardine postes,
- Raucaque concussae signa dedere fores?
- Fallimur — inpulsa est animoso ianua vento.
- Ei mihi, quam longe spem tulit aura meam!
- Si satis es raptae, Borea, memor Orithyiae,
- Huc ades et surdas flamine tunde foris!
- Urbe silent tota, vitreoque madentia rore
- Tempora noctis eunt; excute poste seram!
- Aut ego iam ferroque ignique paratior ipse,
- Quem face sustineo, tecta superba petam.
- Nox et Amor vinumque nihil moderabile suadent;
- Illa pudore vacat, Liber Amorque metu.