Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Vim procul hinc remove! non est, qui debeat uri;
- Erudit admotas ipse capillus acus.'
- Formosae periere comae — quas vellet Apollo,
- Quas vellet capiti Bacchus inesse suo!
- Illis contulerim, quas quondam nuda Dione
- Pingitur umenti sustinuisse manu.
- Quid male dispositos quereris periisse capillos?
- Quid speculum maesta ponis, inepta, manu?
- Non bene consuetis a te spectaris ocellis;
- Ut placeas, debes inmemor esse tui.
- Non te cantatae laeserunt paelicis herbae,
- Non anus Haemonia perfida lavit aqua;
- Nec tibi vis morbi nocuit — procul omen abesto! —
- Nec minuit densas invida lingua comas.
- Facta manu culpaque tua dispendia sentis;
- Ipsa dabas capiti mixta venena tuo.
- Nunc tibi captivos mittet Germania crines;
- Tuta triumphatae munere gentis eris.