Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. et laris et fundi, paupertas impulit audax
  2. ut versus facerem: sed quod non desit [*]() habentem
  3. quae poterunt umquam satis expurgare cicutae,
  4. ni melius dormire putem quam scribere versus?
  5. Singula de nobis anni praedantur euntes;
  6. eripuere iocos, Venerem, convivia, ludum;
  7. tendunt extorquere poemata: quid faciam vis?
  8. denique non omnes eadem mirantur amantque:
  9. carmine tu gaudes, hic delectatur iambis,
  10. ille Bioneis sermonibus et sale nigro.
  11. tres mihi convivae prope dissentire videntur,
  12. poscentes vario multum diversa palato,
  13. quid dem? quid non dem? renuis tu, quod [*]() iubet alter;
  14. quod petis, id sane est invisum acidumque duobus.
  15. Praeter cetera me Romaene poemata censes
  16. scribere posse inter tot curas totque labores?
  17. hic sponsum vocat, hic auditum scripta, relictis
  18. omnibus officiis; cubat hic in colle Quirini,
  19. hic extremo in Aventino, visendus uterque;
  20. intervalla vides humane commoda. “verum