Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- et laris et fundi, paupertas impulit audax
- ut versus facerem: sed quod non desit [*]() habentem
- quae poterunt umquam satis expurgare cicutae,
- ni melius dormire putem quam scribere versus?
- Singula de nobis anni praedantur euntes;
- eripuere iocos, Venerem, convivia, ludum;
- tendunt extorquere poemata: quid faciam vis?
- denique non omnes eadem mirantur amantque:
- carmine tu gaudes, hic delectatur iambis,
- ille Bioneis sermonibus et sale nigro.
- tres mihi convivae prope dissentire videntur,
- poscentes vario multum diversa palato,
- quid dem? quid non dem? renuis tu, quod [*]() iubet alter;
- quod petis, id sane est invisum acidumque duobus.
- Praeter cetera me Romaene poemata censes
- scribere posse inter tot curas totque labores?
- hic sponsum vocat, hic auditum scripta, relictis
- omnibus officiis; cubat hic in colle Quirini,
- hic extremo in Aventino, visendus uterque;
- intervalla vides humane commoda. “verum