Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. tandem dormitum dimittitur. Hic ubi saepe
  2. occultum visus decurrere piscis ad hamum,
  3. mane cliens et iam certus conviva, iubetur
  4. rura suburbana indictis comes ire Latinis,
  5. impositus mannis arvum caelumque Sabinum
  6. non cessat laudare, videt ridetque Philippus,
  7. et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit,
  8. dum septem donat sestertia, mutua septem
  9. promittit, persuadet uti mercetur agellum.
  10. mercatur. ne [*]() te longis ambagibus [*]() ultra
  11. quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque
  12. sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos,
  13. immoritur studiis et amore senescit habendi.
  14. verum ubi oves furto, morbo periere capellae,
  15. spem mentita seges, bos est enectus arando,
  16. offensus damnis media de nocte caballum
  17. arripit iratusque Philippi tendit ad aedis.
  18. quem simul aspexit scabrum intonsumque Philippus,
  19. durus, ait, “Voltei, nimis attentusque videris
  20. esse mihi.” “pol, me miserum, patrone, vocares,