Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. accipiebat) “abi, quaere et refer, unde domo, quis,
  2. cuius fortunae, quo sit patre quove patrono.”
  3. it,[*]() redit et narrat, Voltcium nomine Menam,
  4. praeconem, tenui censu, sine crimine, notum
  5. et properare loco [*]() et cessare et quaerere et uti,
  6. gaudentem parvisque sodalibus et lare certo [*]()
  7. et ludis et post decisa negotia Campo.
  8. “scitari libet ex ipso quodcumque refers: dic
  9. ad cenam veniat.” non sane credere Mena,
  10. mirari secum tacitus, quid multa? benigne,
  11. respondet.[*]() neget [*]() ille mihi? “negat improbus et te
  12. neglegit aut horret.” Volteium mane Philippus
  13. vilia vendentem tunicato scruta popello
  14. occupat et salvere iubet prior, ille Philippo
  15. excusare laborem et mercennaria vincla,
    16. p.300
  16. quod non mane domum venisset, denique quod non
  17. providisset [*]() eum. “sic ignovisse putato
  18. me tibi, si cenas hodie mecum.” ut libet. “ergo
  19. post nonam venies: nunc i, rem strenuus auge.”
  20. ut ventum ad cenam est,[*]() dicenda tacenda locutus