Epodi
Horace
Horace. Q. Horati Flacci Carmina. Vollmer, Friedrich, editor. Leipzig: Teubner, 1912.
- o ego non felix, quam tu fugis, ut pavet acris
- agna lupos capreaeque leones!”
- Horrida tempestas caelum contraxit et imbres
- nivesque deducunt Iovem; nunc mare, nunc siluae
- Threicio Aquilone sonant. rapiamus, amici,
- Occasionem de die dumque virent genua
- et decet, obducta solvatur fronte senectus.
- tu vina Torquato move consule pressa meo.
- cetera mitte loqui: deus haec fortasse benigna
- reducet in sedem vice. nunc et Achaemenio
- perfundi nardo iuvat et fide Cyllenea
- levare diris pectora Sollicitudinibus,
- nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno:
- “invicte, mortalis dea nate puer Thetide,
- te manet Assaraci tellus, quam frigida parvi
- findunt Scamandri flumina lubricus et Simois,
- unde tibi reditum certo Subtemine Parcae
- rupere, nec mater domum caerula te revehet.
- illic omne malum vino cantuque levato,
- deformis aegrimoniae dulcibus adloquiis.”