Epodi
Horace
Horace. Q. Horati Flacci Carmina. Vollmer, Friedrich, editor. Leipzig: Teubner, 1912.
- in quis amantem languor et silentium
- arguit et latere petitus imo spiritus.
- “contrane lucrum nil valere candidum
- pauperis ingenium” querebar adplorans tibi,
- simul calentis inverecundus deus
- fervidiore mero arcana promorat loco.
- “quodsi meis inaestuet praecordiis
- libera bilis, ut haec ingrata ventis dividat
- fomenta volnus nil malum levantia,
- desinet inparibus certare submotus pudor.”
- ubi haec severus te palam laudaveram,
- iussus abire domum ferebar incerto pede
- ad non amicos heu mihi postis et heu
- limina dura, quibus lumbos et infregi latus.
- nunc gloriantis quamlibet mulierculam
- vincere mollitia amor Lycisci me tenet;
- unde expedire non amicorum queant
- libera consilia nec contumeliae graves,
- sed alius ardor aut puellae candidae
- aut teretis pueri longam renodantis comam.