Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Graius homo, infectos linquens profugus hymenaeos.
- Hunc ubi miscentem longe media agmina vidit,
- purpureum pennis et pactae coniugis ostro:
- impastus stabula alta leo ceu saepe peragrans,
- suadet enim vesana fames, si forte fugacem
- conspexit capream aut surgentem in cornua cervum,
- gaudet, hians immane, comasque arrexit et haeret
- visceribus super accumbens, lavit inproba taeter
- ora cruor,
- sic ruit in densos alacer Mezentius hostis.
- Sternitur infelix Acron et calcibus atram
- tundit humum expirans infractaque tela cruentat.
- Atque idem fugientem haud est dignatus Oroden
- sternere nec iacta caecum dare cuspide volnus:
- obvius adversoque occurrit seque viro vir
- contulit, haud furto melior, sed fortibus armis.
- Tum super abiectum posito pede nixus et hasta:
- Pars belli haud temnenda, viri, iacet altus Orodes.
- Conclamant socii laetum paeana secuti.
- Ille autem exspirans: Non me, quicumque es, inulto,