Elegiae
Tibullus
Tibullus. Aliorumque carminum libri tres. Postgate, J. P. (John Percival), editor. Oxford: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis, 1915.
- magna loquor, sed magnifice mihi magna locuto
- excutiunt clausae fortia uerba fores.
- iuraui quotiens rediturum ad limina numquam!
- cum bene iuraui, pes tamen ipse redit.
- acer Amor, fractas utinam tua tela sagittas,
- si licet, extinctas aspiciamque faces!
- tu miserum torques, tu me mihi dira precari
- cogis et insana mente nefanda loqui.
- iam mala finissem leto, sed credula uitam
- spes fouet et fore cras semper ait melius.
- spes alit agricolas, spes sulcis credit aratis
- semina quae magno faenore reddat ager:
- haec laqueo uolucres, haec captat harundine pisces,
- cum tenues hamos abdidit ante cibus:
- spes etiam ualida solatur compede uinctum:
- crura sonant ferro, sed canit inter opus:
- spes facilem Nemesim spondet mihi, sed negat illa.
- ei mihi, ne uincas, dura puella, deam.
- parce, per immatura tuae precor ossa sororis:
- sic bene sub tenera parua quiescat humo.