De Rerum Natura
Lucretius
-
- sic animum curas acris luctumque metumque;
- quare participem leti quoque convenit esse.
- quin etiam morbis in corporis avius errat
- saepe animus; dementit enim deliraque fatur,
- inter dumque gravi lethargo fertur in altum
- aeternumque soporem oculis nutuque cadenti;
- unde neque exaudit voces nec noscere voltus
- illorum potis est, ad vitam qui revocantes
- circum stant lacrimis rorantes ora genasque.
- quare animum quoque dissolui fateare necessest,
- quandoquidem penetrant in eum contagia morbi;
- nam dolor ac morbus leti fabricator uterquest,
- multorum exitio perdocti quod sumus ante.
- et quoniam mentem sanari corpus ut aegrum
- et pariter mentem sanari corpus inani
- denique cor, hominem cum vini vis penetravit
- acris et in venas discessit diditus ardor,
- consequitur gravitas membrorum, praepediuntur
- crura vacillanti, tardescit lingua, madet mens,
- nant oculi, clamor singultus iurgia gliscunt,