De Rerum Natura
Lucretius
-
- est insignibus insignis scelerisque luela,
- carcer et horribilis de saxo iactus deorsum,
- verbera carnifices robur pix lammina taedae;
- quae tamen etsi absunt, at mens sibi conscia factis
- praemetuens adhibet stimulos torretque flagellis,
- nec videt interea qui terminus esse malorum
- possit nec quae sit poenarum denique finis,
- atque eadem metuit magis haec ne in morte gravescant.
- hic Acherusia fit stultorum denique vita.
- Hoc etiam tibi tute interdum dicere possis.
- 'lumina sis oculis etiam bonus Ancus reliquit,
- qui melior multis quam tu fuit, improbe, rebus.
- inde alii multi reges rerumque potentes
- occiderunt, magnis qui gentibus imperitarunt.
- ille quoque ipse, viam qui quondam per mare magnum
- stravit iterque dedit legionibus ire per altum
- ac pedibus salsas docuit super ire lucunas
- et contempsit equis insultans murmura ponti,
- lumine adempto animam moribundo corpore fudit.
- Scipiadas, belli fulmen, Carthaginis horror,