Pro Rege Deiotaro
Cicero, Marcus Tullius
Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes, Vol. VI. Clark, Albert Curtis, editor. Oxford: Clarendon Press, 1918.
tum[*](tum scripsi: cum codd.) vero exercitu amisso ego, qui pacis semper auctor[*](auctor Cασ: auctor fui BDa), post Pharsalicum autem[*](autem om. BE) proelium[*](post Pharsal. aut. proelium del. Ernesti) suasor fuissem armorum non ponendorum[*](ponendorum Cαa: depon. βσ), sed abiciendorum, hunc ad meam auctoritatem non potui adducere, quod et ipse[*](ipsius β) ardebat studio illius belli et patri satis faciendum[*](faciendum Cαa: fac. esse βσ) arbitrabatur. felix ista domus quae non impunitatem solum adepta sit sed etiam accusandi[*](accus. etiam β) licentiam: calamitosus Deiotarus qui et ab eo qui in isdem[*](eisdem Cα) castris fuerit, et[*](et ante non modo om. β) non modo apud te sed etiam[*](non modo apud te sed etiam del. Halm) a suis accusetur! vos vestra secunda fortuna, Castor[*](Castor om. AV), non potestis sine propinquorum calamitate esse contenti?