Pro Rege Deiotaro

in posterum inquit diem distulit ut, cum in castellum[*](castellum Luceium (Lucc. H) add. codd., ego delevi, cf. § 17) ventum esset, ibi cogitata perficeret. non video causam loci mutandi[*](mut. loci β), sed tamen acta res criminose est. cum inquit vomere post cenam te velle dixisses, in balneum te ducere coeperunt: ibi enim erant insidiae. at te eadem tua[*](eadem tua Cαβ: illa tua g: eadem tua illa ah) fortuna servavit: in cubiculo[*](in cubiculum (-lo D1) te ire malle βa) malle dixisti. di te perduint[*](perduint BD: -dunt CHVE: -dent A: -dant γ), fugitive! ita non[*](non ita Cα) modo nihili et[*](nihili et scripsi: nihil sed D1: nequam et D2γ: om. αBE) improbus, sed fatuus et[*](improbus et fatuus, sed etiam (eiam D1) amens β) amens es. quid? ille signa aenea in balneo[*](in balneo α: in insidiis (in sup. lin. in β) βγ) posuerat, quae e balneo in cubiculum transire[*](transire (-ent AV) Cαgh: transferri βa) non possent? habes crimina insidiarum: nihil enim dixit amplius. horum inquit eram conscius. quid tum? ita ille demens erat ut eum quem conscium tanti sceleris habebat[*](haberet γ) ab[*](ab Cα: a βγ) se dimitteret, Romam etiam mitteret ubi et inimicissimum sciret esse nepotem suum et C. Caesarem cui fecisset insidias, praesertim cum is unus esset qui posset de absente se indicare[*](indicare Victorius: iud. CAV: uind. βah: diud. H)?