Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- sed obstinata mente perfer, obdura.
- vale, puella! iam Catullus obdurat,
- nec te requiret nec rogabit invitam:
- at tu dolebis, cum rogaberis nulla.
- scelesta, vae te! quae tibi manet vita!
- quis nunc te adibit? cui videberis bella?
- quem nunc amabis? cuius esse diceris?
- quem basiabis? cui labella mordebis?
- at tu, Catulle, destinatus obdura.
- Verani, omnibus e meis amicis
- antistans mihi milibus trecentis,
- venistine domum ad tuos penates
- fratresque unanimos anumque matrem?
- venisti! o mihi nuntii beati!
- visam te incolumem audiamque Hiberum
- narrantem loca, facta, nationes,
- ut mos est tuus, applicansque collum
- iucundum os oculosque saviabor.
- o, quantum est hominum beatiorum,
- quid me laetius est beatiusve?