Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- quam magnus numerus Libyssae harenae
- laserpiciferis iacet Cyrenis,
- oraclum Iovis inter aestuosi
- et Batti veteris sacrum sepulcrum,
- aut quam sidera multa, cum tacet nox,
- furtivos hominum vident amores,
- tam te basia multa basiare
- vesano satis et super Catullo est,
- quae nec pernumerare curiosi
- possint nec mala fascinare lingua.
- Miser Catulle, desinas ineptire,
- et quod vides perisse perditum ducas.
- fulsere quondam candidi tibi soles,
- cum ventitabas quo puella ducebat
- amata nobis quantum amabitur nulla.
- ibi illa multa tum iocosa fiebant,
- quae tu volebas nec puella nolebat.
- fulsere vere candidi tibi soles.
- nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli,
- nec quae fugit sectare, nec miser vive,