Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- accipe quis merser fortunae fluctibus ipse,
- ne amplius a misero dona beata petas.
- tempore quo primum vestis mihi tradita pura est,
- iucundum cum aetas florida ver ageret,
- multa satis lusi; non est dea nescia nostri
- quae dulcem curis miscet amaritiem:
- sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors
- abstulit. o misero frater adempte mihi,
- tu mea tu moriens fregisti commoda, frater,
- tecum una tota est nostra sepulta domus,
- omnia tecum una perierunt gaudia nostra,
- quae tuus in vita dulcis alebat amor.
- cuius ego interitu tota de mente fugavi
- haec studia atque omnes delicias animi.
- quare, quod scribis Veronae turpe Catullo
- esse quod hic quisquis de meliore nota
- frigida deserto tepefactet membra cubili,
- id, Manli, non est turpe, magis miserum est.
- ignosces igitur, si, quae mihi luctus ademit,
- haec tibi non tribuo munera, cum nequeo.