Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- quod tu si manibus teras fricesque,
- non unquam digitum inquinare possis.
- haec tu commoda tam beata, Furi,
- noli spernere nec putare parvi,
- et sestertia quae soles precari
- centum desine: nam satis beatu's.
- O qui flosculus es Iuventiorum,
- non horum modo, sed quot aut fuerunt
- aut posthac aliis erunt in annis,
- mallem divitias Midae dedisses
- isti cui neque servus est neque arca,
- quam sic te sineres ab illo amari.
- “quid? Non est homo bellus?” inquies. est:
- sed bello huic neque servus est neque arca.
- hoc tu quam libet abice elevaque :
- nec servum tamen ille habet neque arcam.
- Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo
- vel anseris medullula vel imula auricilla
- vel pene languido senis situque araneoso,
- idemque Thalle turbida rapacior procella,