Adelphi

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Sed quis ostium hoc pultavit?
Aes.
  1. Pater hercle est: perii.
Mi.
  1. Aeschine.
Aes.
  1. Quid huic hic negoti est?
Mi.
  1. Tune has pepulisti fores?
  2. Tacet. Cur non ludo hunc aliquantisper? Melius est,
  3. Quandoquidem hoc nunquam mihi ipse voluit credere.
  4. Nihil mihi respondes?
Aes.
  1. Non equidem istas quod sciam.
Mi.
  1. Ita? nam mirabar quid hic negoti esset tibi.
  2. Erubuit: salva res est.
Aes.
  1. Dic sodes, pater,
  2. Tibi vero quid istic est rei?
Mi.
  1. Nihil mihi quidem:
  2. Amicus quidam me a foro abduxit modo
  3. Huc advocatum sibi.
Aes.
  1. Quid?
Mi.
  1. Ego dicam tibi:
  2. Habitant hic quaedam mulieres pauperculae,
  3. Ut opinor; has non nosse te et certo scio;
  4. Neque enim diu huc commigrarunt.
Aes.
  1. Quid tum postea?
Mi.
  1. Virgo est cum matre.
Aes.
  1. Perge.
Mi.
  1. Haec virgo orba est patre:
  2. Hic meus amicus illi genere est proximus:
  3. Huic leges cogunt nubere hanc.
Aes.
  1. Perii.
Mi.
  1. Quid est?
Aes.
  1. Nihil: recte: perge.
Mi.
  1. Is venit ut secum avehat;
  2. Nam habitat Mileti.
Aes.
  1. Hem, virginem ut secum avehat?
Mi.
  1. Sic est.
Aes.
  1. Miletum usque obsecro?
Mi.
  1. Ita.
Aes.
  1. Animo male est.
  2. Quid ipsae? quid aiunt?