Adelphi

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. At ut omne reddat.
Sy.
  1. Omne reddet: tace modo, ac sequere hac.
Sa.
  1. Sequor.
Ct.
  1. Heus, heus, Syre.
Sy.
  1. Hem, quid est?
Ct.
  1. Obsecro hercle, hominem istum impurissimum
  2. Quamprimum absolvitote; ne, si magis irritatus siet,
  3. Aliqua ad patrem hoc permanet, atque ego tum perpetuo perierim.
Sy.
  1. Non fiet; bono animo es: tu cum illa te intus oblecta interim;
  2. Et lectulos iube sterni nobis, et parari caetera.
  3. Ego iam transacta re convertam me domum cum obsonio.
Ct.
  1. Ita quaeso: quando hoc bene successit, hilarem hunc sumamus diem.
SOSTRATA. CANTHARA.
So.
  1. Obsecro, mea nutrix, quid nunc fiet?
Ca.
  1. Quid fiat rogas?
  2. Recte edepol spero.
So.
  1. Modo dolores, mea tu, occipiunt primulum.
Ca.
  1. Iam nunc times, quasi nunquam affueris, nunquam tute pepereris.
So.
  1. Miseram me, neminem habeo; solae sumus: Geta autem hic non adest;
  2. Nec quem ad obstetricem mittam; nec qui arcessat Aeschinum.
Ca.
  1. Pol is quidem iam hic aderit; nam nunquam unum intermittit diem
  2. Quin semper veniat.
So.
  1. Solus mearum miseriarum est remedium.
Ca.
  1. E re nata melius fieri haud potuit quam factum est hera;
  2. Quando vitium oblatum est; quod ad illum attinet potissimum
  3. Talem, tali genere atque animo, natum ex tanta familia.
So.
  1. Ita pol est ut dicis: salvus nobis Deos quaeso ut siet.
GETA. SOSTRATA. CANTHARA.
Ge.
  1. Nunc illud est quod si omnes omnia sua consilia conferant,