Truculentus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. eloquere haec erae tu: puerum reddat, si quis eum petat.
  2. eamus tu in ius.
Din.
  1. Quid vis in ius me ire? tu es praetor mihi.
  2. verum te obsecro, ut tuam gnatam des mi uxorem, Callicles.
Call.
  1. Eundem pol te iudicasse qui admisti eam rem intellego.
  2. nam haud mansisti, dum ego darem illam: tute sumpsisti tibi.
  3. nunc habeas ut nactu'snactus es . verum hoc ego te multabo bolo:
  4. sex talenta magna dotis demam pro ista inscitia.
Din.
  1. Bene agis mecum.
Call.
  1. Filium istinc tuom te meliust repetere.
  2. ceterum uxorem quam primum potest abduce ex aedibus.
  3. ego abeo. iam illi remittam nuntium adfini meo,
  4. dicam ut aliam condicionem filio inveniat suo.—
Din.
  1. At ego ab hac puerum reposcam, ne mox infitias eat;
  2. nihil est, nám eapse ultro ut factumst fecit omnem rem palam.
  3. sed nimium pol opportune éccam eapse egreditur foras.
  4. ne ista stimulum longum habet, quae usque illinc cor pungit meum.
Phronesivm
  1. Blitea et luteast meretrix nisi quae sapit in vino ad rem suam;
  2. si alia membra vino madeant, cor sit saltem sobrium.
  3. nam mihi dividiaest, in tonstricem meam sic convictam male.