Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Me nihili pendere.
Call.
  1. Quam dudum istuc aut ubi actumst?
Stas.
  1. Ilico hic ante ostium,
  2. tam modo, inquit Praenestinus.
Call.
  1. Tanton in re perdita,
  2. quam in re salva Lesbonicus factus est frugalior?
Stas.
  1. Atque equidem ipsus ultro venit Philto oratum filio.
Call.
  1. Flagitium quidem hercle fiet, nisi dos dabitur virgini.
  2. postremo edepol ego istam rem ad me áttinere intellego.
  3. ibo ad meum castigatorem atque ab eo consilium petam.—
Stas.
  1. Propemodum quid illic festinet sentio et subolet mihi:
  2. ut agro evortat Lesbonicum, quando evortit aedibus.
  3. o ere Charmides, quam apsenti hic tua res distrahitur tibi!
  4. utinam te rediisse salvom videam, ut inimicos tuos
  5. ulciscare, ut míhi, ut erga te fui et sum, referas gratiam.
  6. nimium difficilest reperiri amicum ita ut nomen cluet,
  7. quoi tuam quom rem credideris, síne omni cura dormias.
  8. sed generum nostrum ire eccillum video cum adfini suo.
  9. nescio quíd non satis inter eos convenit: celeri gradu
  10. eunt uterque, ille reprehendit hunc priorem pallio.