Curculio

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. quia te prohibet erus, clam ero potior.
Pl.
  1. Prohibet? nec prohibere quit,
  2. nec prohibebit nisi mors méum animum aps te abalienaverit.
Pal.
  1. Enim vero nequeo durare quin ego erum accusem meum:
  2. nam bonum est pauxillum amare sane, insane non bonum est;
  3. verum totum insanum amare, hóc est quod meus erus facit.
Phaed.
  1. Sibi sua habeant regna reges, sibi divitias divites,
  2. sibi honores, sibí virtutes, sibi pugnas, sibi proelia:
  3. dum mi abstineant invidere, sibi quisque habeant quod suom est.
Pal.
  1. Quid tu? Venerin pervigilare te vovisti, Phaedrome?
  2. nam hoc quidem edepol haud multo post luce lucebit.
Phaed.
  1. Tace.
Pal.
  1. Quid, taceam? quin tu is dormitum?
Phaed.
  1. Dormio, ne occlamites.
Pal.
  1. Tu quidem vígilas.
Phaed.
  1. At meo more dormio: hic somnust mihi.
Pal.
  1. Heus tu, mulier, male mereri de inmerente inscitia est.
Plan.
  1. Irascere, si te edentem hic a cibo abigat.
Pal.
  1. Ilicet,
  2. pariter hos perire amando video, uterque insaniunt.