Bacchides

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. adulescens moritur, dum valet sentit sapit.
  2. hunc si ullus deus amaret, plus annis decem,
  3. plus iam viginti mortuom esse oportuit:
  4. terrai ódium ámbulat, iam nil sapit
  5. nec sentit, tantist quantist fungus putidus.
Nic.
  1. Tun terrae me odium esse autumas? abducite hunc
  2. intro atque adstringite ad columnam fortiter.
  3. numquam auferes hinc aurum.
Chrys.
  1. Át qui iam dabis.
Nic.
  1. Dabo?
Chrys.
  1. Atque orabis me quidem ultro ut auferam,
  2. cum illum rescisces criminatorem meum
  3. quanto in periclo et quanta in pernicie siet.
  4. tum libertatem Chrysalo largibere;
  5. ego adeo numquam accipiam.
Nic.
  1. Dic, scelerum caput,
  2. dic, quo in periclo est meus Mnesilochus filius?
Chrys.
  1. Sequere hac me, faxo iam scies.
Nic.
  1. Quo gentium?
Chrys.
  1. Tres unos passus.