De non parcendo in deum delinquentibus

Lucifer, Bishop of Cagliari

Lucifer, Bishop of Cagliari. Hartel, Wilhelm von, editor. Luciferi Calaritani Opuscula. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 14, 1886.

Legisti Odiam regem iurgatum a sacerdotibus domini, cur inlicita fuisset ausus gerere: et intrauit, inquit scriptura. in templum domini incensum ponere super altare. et intrauit post eum Oeias sacerdos et cum ipso sacerdotes domini triginta filii uirtutis, et surrexerunt super Odiam regem et dixerunt ei: non licet tibi Odia incendere domino, sed sacerdotibus filiis Aaron, qui sanctificati sunt ut incendant. exi de sanctis, quoniam recessisti a domino, et non erit tibi istud in honore a domino deo. dicis contumeliosos illi fuisse regi domini sacerdotes necne? si necdum fuerunt contumeliosi, nec nos tibi uideamur, quandoquidem similia audias a nobis quae audierit et ille: non licet tibi, Constanti, Arriano cum dei conuenire populo, non licet tibi idololatriae Arrianae haeresis auctori, negator unici filii dei de dei sacerdotibus iudicare, sacrilegus fingens te Christianum, cum sis antichristi praecursor. non erit tibi bonum, ut dei tollens sacerdotes ordines aduersarios eius, collegas scilicet sacrilegii tui. cum haec audis, irasceris nobis; iratus est et illis tunc sacerdotibus domini Odias rex. sed aduerte illos deo dicatos perpetuum status sui tenuisse honorem, Odiam uero ad opprobrium sempiternum leprae confestim uarietate maculatum. et iratus est, inquit, Odias, : et in manu eius erat altare, ut incenderet in ara sua. et lepra apparuit in fronte eius in conspectu sacerdotum in domo domini. haec ita sunt, et arbitraris te contumacem praeuaricatorem non trahere offensam apud eum, qui nos suae claritudini perpetuo praeceperit sacerdotii repraesentare officia? quae ista nostra, Constanti, superbia est quaeue adrogantia? (ni)si quia te uideamus morbidum esse pestiferum quippe Arrianum, elephantiam in te esse quia istam consideremus, illam quam Arrius habuerit, quod [*](2 II Par. 26, 16—18 21 ib. 26, 19 ) [*]( 1 Oziam v 2 scribtura 4 LXXX Latiniua 9 illos coni. a Latiniw feisse 14 negator scripsi, negatur V, negatori v 15 sacrilego v; sacrilego fingere melius uidetur Ooleti, 17 aduersanus 19 auerte 23 sua om. v 26 aput 28 adrogancia 29 elefanciam )

221
urgeamus te secedere e populo dei, sicut illi sacerdotes domini Odiam de templo conpulerint egredi, quia te ita cogamus dare deo honorem. si enim Odiam dei sacerdotes idcirco pellebant ex aula dei, quia meminissent diuinitus praeceptum leprosos ante expiationem ingredi templum prohibitos, quanto magis nos digni te, conspice, ex ecclesia pellere Christi, de domo domini, quia non sit licitum haereticum conuenire cum catholicis, insanum cum sanis, plenum inmundis spiritibus cum eis, in quibus inhabitat spiritus dei. quae haec contumelia est, si sacerdotes domini zelo eo accensi quo sunt semper praecessores nostri tibi dicimus quae nostrae conducant ac tuae saluti? petulans est, inquis, Lucifer. hinc petulans, quia te urgeam elephantiam reicere Arrii atque <quod) per hanc, quam praedicauerunt apostoli beatissimi fidem quamque nos sumus ut cernis tenentes, tuae menti es adeptus sospitatem teque totum ereptum e laqueis diaboli, temet in aeternum gaudeas deo quaesitum. tu, qui nos ingentis supercilii esse flagitas, inuenisti scriptum, quid Iosias rex Iudae de consacrilegis fecerit tuis, de talibus qualis tu esse hodie conspiceris, quomodo eorum quam plurimos etiam post mortem fuerit persecutus ossa eorundem ignibus consumens. sed illum decuit regem tanto zelo persequi dei hostes; nos episcopos, nos dei sacerdotes indignum fuerat tibi resistere idololatriam introducenti in ecclesiam. ille gladio interfecit consacrilegos tuos, reliquias etiam olim sepultas est persecutus, cupiens cultor inueniri dei fidelissimus; nos contra nec uerbo tibi resistere oportuerat, tibi dei inimici amico, tibi omnium carissimo in apostasiam conuersorum angelorum, tibi qui factus es per hanc blasphemiam tuam deo inimicus.

Accipe igitur in quarto Regnorum libro quae propter illa quae circa coinmundos tuos gesserit Iosias seruus domini 9 [*]( 1 e om. v 2 oziam 3 odiam 6 digni scripsi, digne Vv conspicis coni. Latinius 11 praedecessores v nostra 13 elefanciam quod addidi, cf. p. 211, 11 15 mentis adeptum coni. Latinius, mentis adeptas coni. OoZeti 16 ae laquaeis 17 quesitum 18 quid Latinius, quod Vx . 21 sed] si coni. Latinius 24 cumsacrilegos )

222
rex Iudaeae adeptus fuerit, et tandem desine de nobis dicere: superbi sunt atque contumeliosi. fecit, inquit, quod rectum est ante conspectum domini et ambulauit in uia patris sui Dauid, et non declinauit dextra aut sinistra, item infra, posteaquam domos reaedificauit domini et sacerdos misisset legis librum ad regem: et factum est, cum audisset rex uerba libri legis, conscidit uestimenta sua. et mandauit rex Chelchiae sacerdoti et Alchinae filio Iosafan et Achiliae filio Melchiae et Safan scribae et Ioas filio regis dicens: quaerite a domino pro me et pro omnibus Iuda de uerbis libri huius inuenti, quoniam magna ira domini accensa est in nobis, quoniam non audierunt patres nostri uerba libri huius secundum omnia scripta ut facerent. et abiit Chelchias sacerdos et Acican et Safan et Ioas ad Oldam prophetissam, uxorem Selle filii Tacuelarum, uestis c\'ttstodem, et ipsa habitabat in Hierusalem. et locuti sunt ad eam secundum haec. et dixit eis: haec dicit dominus deus Israel: uiro qui misit uos ad me (dicite: haec) dicit dominus: ecce adducam mala super hunc locum et super inhabitantes in eum secundum omnia uerba libri huius quae legit rex Iuda, pro quibus dereliquerunt me et intenderunt dis alienis et exacerbauerunt me in operibus manuum suarum. et incensa est ira mea in hoc loco et non exstinguetur. et ad regem Iuda qui misit uos, ut quaereretis a domino, haec dicetis: haec dicit dominus deus Israel: uerba mea quae audisti et reueritus es a facie mea, quia audisti quae locutus sum in locum istum et inhabitantes in dium, fieri in heremo et in maledictionem. et scidisti uestimenta tua et plorasti ante conspectum meum, et ego audiui, dixit dominus uirtutum. propter hoc ego abduco te apud patres tuos, et adaugeris in pace, et uidebunt oculi tui omnia mala quae ego induco in loco isto et super inhabitantes in illum. [*]( 2 IIII Reg. 22, 2 6 ib. 22, 11 — 23, 8 ) [*]( 1 iudaee V, Iuda coni. Latinius 7 ///helchie (c eras.) 8 alchine Iosaphat v achilie filiam melchie 9 Saphfi v 13 scribta 14 ollam 15 Sellae v Tacuellarum v, Theccue Alii Aras GaXUmdius haec nomina ut alia em. ex gr. 18 dicite haec addidi 29 aput 30 non uidebunt Gall. 31 locum istum v illo v )
223
et respondit regi uerbum et misit rex Iosias et collegii ad se ommes presbyteros Iuda in Hierusalem. et ascendit rex ad dominum et omnes uiri Iuda et sacerdotes et leuitae et omnis populus a pusillo usque ad maiorem. et legit rex in auribus populi omnia uerba libri testamenti, qui inuentus est in domo domini. et stetit rex ad columnam et disposuit testamentum quod inuentum est in domo domini ante conspectum domini, ire post dominum et obseruare mandata eius et testificationes et praecepta eius in toto corde eius et tota anima, statuere omnia uerba testamenti istius scripta in libro isto. et transi-uit omnis populus in testamentum quod disposuit rex;, ex libro. et mandauit rex Ghelchiae sacerdoti magno et sacerdotibus secundariis et custodientibus Ephod, ut eicerent de domo domini omnia uasa quae fecit ad Bahal et Asera et omni militiae caeli. et combussit illa foras extra Hierusalem in incendio riui Cedron. et sumpsit cineres illorum et sparsit in riuum et abiit in Bethel. et conbussit sacerdotes quos constituerant reges Iudae, ut incenderent excelsis ciuitatum Iuda et circa Hierusalem; incendebant Bahali et soli et lunae et omni militiae caeli. et extulerunt de domo domini foras extra Hierusalem in riuum Cedron, et extenuauit cinerem et proiecit in monumentum filiorum plebis. et extraxit filios illorum qui erant in domo domini, quorum mulieres officiabantur ibi ad stolas. et introduxit omnes sacerdotes ex ciuitatibus Iuda et coinquinauit sancta, ubi incendebant sacer.., dotes Agabae usque de Basabe, et detraxit excelsos illorum, et infra: et coinquinauit Phem quod erat in Cepenan, quoniam perduxerunt quisque filium suum et filiam suam in igne Moloch. **# posuerant reges. Iuda soli ab introitu do- [*]( 27 IIII Reg. 23, 10—16 ) [*]( 7 est om. v 10 scribta 13 eicerent 26 a (de Coleti) Gabal usque Bersabee fort., ano raificd xai sag BrjQaafiee LXX 29 posuerant] abstulit quoque equos quos dederant cotii. Coleti, et deposuit equos quos posuerant coni. Cotelerius in introitu templi domini iuxta exedram Nathanmelech eunuchi qui erat in Pharurim Coleti ex Sabat., ab introitu domus domini ad pastophorium Nathan regis eunuchi (uel quod posuit regis eunuchus) qui in Pharurim (uel Faruadim) Cotelerius )
224
mus domini ad pastorum, quos posuit tres equos, qui in Faradin, et fontem solis conbussit in igne in domo domus, quam aedificauerunt reges Israel excelso illi Bahal et omni militiae caeli. et sacraria erant supra aedificia superiorum Achas quae fecerit rex Iuda et sacraria quae fecit Manasses in duobus aedificiis domus domini, detraxit rex et expulit ilia inde et proiecit cineres illorum in riuo Cedron. et excelsos quae fecerant a facie lerusalem, quod erat in dextro montis Amissa, quod aedificauit Salomon rex Astarte simulacro Sidoniorum et Gamos idolo et Mulcro simulacro filiorum Ammon, polluit rex. et contribulauit titulos et implebat loca illorum ossibus hominum. et sacrarium quod in Bethel, excelsum quod fecit Hieroboam filius Natae, in quo fecit peccare Israel, et sacrarium illum excelsum detraxit et contribulauit lapides illius et adtenuauit in puluerem, et in. cendit lucos eorum. et reuersus est Iosias rex et uidit monu menta quae erant ibi in montem, et sumpsit ossa de monumento et conbussit super sacrarium et polluit illud secundum uerbum quod locutus est homo dei, cum staret Hieroboam in die festo ad aram. quid cognoscis, Constanti, factum esse a rege cultore dei? et nos te idololatriam introducentem in ecclesiam quia uerbo percutimus, contumeliam, inquis, mihi facit Lucifer? cum, si illius fuisses temporis homo, gladio possis extingui, aut si iam fuisses defunctus, etiam ossa tua quippe sacrijegi fuissent igni perducta ad nihilum. ille gladio reos tanti sceleris percutit, nos te nec uerbo uulnerare decuerat? conspicis interea hoc etiam loco in ciuitatem dei, in domini domum et in templum eius introduxisse consacrilegos tuos illos reges idololatriam quam iste exterminarit Iosias rex deo dicatissimus; nec existimes te tantum hoc opus inplere contra deum fuisse adgressum ? nolo te itaque dicere: [*]( 1 quos posuit trea eqtios v, quae posuit tres aequas V 2 et fontem; currus autem Coleti 8 aedificauerant v 4 quae erant fort. 7 excelsum quoque fort. 8 faciae 10 idolo scripsi, idolum Vv Mulcro V, Molocho Gallandius, Milchon coni. Coleti 12 hossibusa 14 illud v 15 accendit v 17 monte v 20 quod cognoscis uel quid? hoc cognoscis fort. 24 poases exspectes 27 conpicis 31 noli itaque v )
225
si male agerem, iam in me deus dedisset uindictam, sed potius obsecro uideas captam te detineri a diabolo, in eius te degere potestate, sicuti et illi reges, quorum operam Iosias persecutus est rex.

Cur blasphemias execremur tuas, cur resistamus iniquis conspirationibus tuis, uidemur tibi esse iniuriosi. sic et Iudaeis, quorum imitator es, uidebantur contumeliosi, superbi sanctissimi prophetae beatissimique apostoli. in libro Amos prophetae, et misit, inquit, Amasias sacerdos in Bethel ad Hieroboam regem Israel dicens: conuentum facit aduersum te Amos in media domo Israel; non poterit terra sufferre uerba eius, propter quod haec dicit Amos: in gladio morietur Hieroboam, Israel autem captiuus ducetur a terra sua. et dixit Amasias ad Amos: uade, discede in terram Iuda et ibi commorare et ibi prophetabis. in Bethel autem iam non adicies prophetare, quia sanctificatio regis est et domus regni erit. et respondit Amos et dixit ad Amasiam: non eram propheta neque filius prophetae sum ego, sed pastor eram caprarum uellicans, et adsumpsit me dominus de ouibus et\' dixit\' ad me : uade prophetare in plebem meam Israel. et nunc audi uerbum domini: tu dicis: non prophetabis in Israel, et non congregabitur in domo Iacob. propter hoc haec dicit dominus deus: uxor tua in ciuitate prostabit et filii tui et filiae tuae gladio decident, terra tua funiculo metibitur, et tu in terra inmunda morieris, Israel autem captiuus ducetur a terra sua. cum haec esse facta uideris ab eo qui ueritatem et correptionem populo suo erranti uoluerat nuntiari, cur dicas nos insolentes, cur contumeliosos, quia quae sunt erratico tibi uera dicamus, quia non tuam audiamus uocem dicentem: nolite credere sicuti crediderunt patriarchae prophetae apostoli ac martyres, sed credite quomodo tradiderit Arrius ? in quibus rebus apud te superbi inuenimur? nisi in hoc quod [*]( 9 Amas 7, 10-17 ) [*]( 7 imitatores V, imitatores gstis v 11 te V, me v 24 metebitur v 32 apnt,. ) [*]( YTTTT ) [*]( 15 )

226
sacrilegia tua exsecremur praeceptaque tua ut gladios atque uenena uitemus. non hoc factum a nobis est primum; omnes illi \'qui iam deo placuerunt hanc tenentes fidem quam nos praedicamus istud fecerunt; nemo mortem timuit suscipere pro deo ex eius seruis, nemo famulorum eius cogitauit tormentorum genera quae a uobis inferuntur tyrannis, sed illius praecepta ante oculos habuit. sic Tobias gloriosus praecipuus inuenitur factus apud dominum, dum non conperditi tui regis timet edictum, sed solum totum potentem deum. haec ita esse ipsi crede Tobiae dicenti: ubi uenit Sennacherim rex de Iudaea fugiens propter defensionem quam fecit ex illis dominus, propter blasphemias illius quae blasphemauit, et occidit in ira sua multos ex filiis Israel; ego autem corpora illorum inuolabam et sepeliebam. et renuntiatum est regi quoniam sepelio et quaerebat ut occideret me. ego autem fugi, et direpta est omnis substantia mea et nihil mihi remansit plus quam uxor mea Anna, Tobias filius meus. et contigit post dies quadraginta quinque, occiderunt regem illum filii eius, et regnauit Arcedonossar filius eius pro eo iUic. et cum uenissem in domo meam et reddita esset mihi uxor mea Anna et filius meus Tobias, in Pentecoste die festo nostro, qui est sanctus ex septimanis, factum est mihi prandium bonum, et discubui ut pranderem, et posita est mihi mensa, et uidi pulmentaria quam plurima, et dixi Tobiae filio meo: uade et adduc quemcumque pauperem inueneris ex fratribus nostris qui sunt captiui in Nineue, qui tamen in mente habent deum in toto corde suo; hunc adduc, et manducet pariter mecum hoc prandium; ecce sustineo te, fili, donec uenias. et exiit Tobias inquirere aliquem pauperem captiuum ex fratribus nostris, et reuersus dixit mihi: pater. et dixi: quid est, fili? et dixit mihi: ecce unus de natione nostra occisus laqueo circumdato proiectus est. et exii relicto prandio meo, antequam aliquid ex illo gustarem, et tollo illum de platea ita [*]( 10 Tob. 1, 18-21 19 ib. 2, 1-8 ) [*]( 20 esset V, est v 26 Niniue v 30 filii 82 en . )
227
unum locum apud me, donec sol occideret, ut illum sepelirem. et\' reuersus laui et manducaui prandium meum cum luctu et rememoratus sum sermonem prophetae Amos quem locutus est in Bethel, dicens: conuertentur dies festi uestri in luctum et omnia cantica uestra in lamentationem, et lacrimatus sum. et postquam sol occidit, abii et fodi et sepeliui illum. et omnes proximi mei deridebant me dicentes: quomodo non timet hic homo ? iam enim inquisitus est huius rei caussa ut interficeretur et fugit, et iterum sepelire coepit mortuos.

Cum conspicias itaque dei seruos non uestram crudelitatem tyrannorum semper timuisse ac nunc timere posse, sed praecepta cogitasse domini ac cogitare, quomodo tu nos dignaris petulantes iudicare? nempe quia faciente deo tuam calcemus ut lutum potentiam. hoc non faciunt uires nostrae, sed tribuit illius misericordia quem execrari dignaris in nobis. dicit deus ad Ezechielem prophetam: filii hominis, mitto te ad domum Israel, quia amaricauerunt me ipsi et patres eorum usque in hodiernum diem. et dices ad illos: haec dicit dominus, si audierint aut trepidauerint, quoniam domus amaricans est, et cognoscent quoniam propheta es tu in medio eorum. et tu, fili hominis, ne timueris eos neque trepidaueris a facie eorum, quoniam effuriabuntur et concurrent super te in circuitu et in medio scorpionum tu inhabitas; sermones eorum ne timueris et a facie eorum ne trepidaueris, quoniam domus amaricans est. et loqueris uerba mea ad eos, si forte audierint uel expauerint, quoniam domus amaricans est. contumaces uidemur tibi, ut iste deo soli dicatus uidebatur propheta illis, quorum tu tenebras sequeris; nempe hinc Ezechiel propheta apud Iudaeos coapostatas tuos contumax, hinc superbus regibus uidebatur Israel, quia domini impleret mandata, qui eisdem loqueretur quae praecepisset eum loqui deus. recte nos superbos appellas, nos per quos omnia praecepta [*]( 16 Ez. 2, 3—7 ) [*]( 1 aput 3 sermonem scripsi, sermonum Vv quos v 11 ac] nec uel aut exspectes 16 filii m. 1 29 quoapostatas 30 implere ) [*]( 15* )

228
sua noluit ad populorum credentium perferri notitiam. recte, inquam, insolentes designas nos dei antistites, si nos ea tibi dicamus quae uoluerit deus dici ad uos. odis amantes te, persequeris bene tibi cupientes, sed non metuere possumus frendores carnificinae tuae. audis etenim dominum dicere: et tu, fili hominis, ne timueris eos neque trepidaueris a facie eorum, quoniam effuriabuntur et concurrent super te in circuitu et in medio scorpionum tu habitas. sermones eorum ne timueris, a facie eorum ne trepidaueris, quoniam domus amaricans est. non, inquam, possumus metuere minas imperii tui, quia nullae sunt uires tuae scorpiaces aduersum nos, quos dei uirtute tegi cernas, quorum esse defensorem ac protectorem deum aduertas. non itaque cessabimus tibi domini ingerendo praecepta, illi solimet uni seruantes timores qui dicit: fili hominis, ingredere ad domum Israel et loquere sermones meos ad eos, quoniam non ad populum alti sermonis tu mitteris ad Israel neque ad populos multos aliae uocis aut aliae linguae neque graues qui sint in lingua, quorum non audies sermonem. et si ad tales misissem te, illi forsitan audissent sermones tuos; domus autem Israel nolent audire te, quoniam nolunt audire me, quoniam tota domus Israel contentiosi sunt et duri corde. et ecce dedi faciem tuam potentem aduersus facies eorum et constantiam tuam confortabo aduersus contentionem eorum, et eris semper firmior petra. ne timueris ab eis neque expaueris a facie eorum, quoniam domus amaricans est. metuere te quis poterit nostrum, quos uideas dei potentia solidatos atque firmatos ad tuam contumaciam retundendam, fixo gradu stare contra tuam rabiem inmobiles, ut saxa mole solent robusta aequor contra tumidum? hinc nos iudicas hostes tuos, quia te urgeamus dei fieri seruum ex scorpione. nunc etenim unum te esse ex scorpionibus non [*]( 5. Ez. 2, 6 15 ib. 3, 4-9. ) [*]( t « 2 antestites noa v, non V 3 wolnerids (d in ras.) 7 concurren m. 1 in circuitu om. v 11 Bcorpiaces] scorpio tu es coni. Gallandius 26 potentia dei v 27 contumatiam )
229
poteris dubitare, ex illis dictum de quibus audisti prophetae a domino: et tu, fili hominis, ne timueris neque trepidaueris a facie eorum, quoniam effuriabuntur et concurrent super te in circuitu et in medio scorpionum tu habitas. hinc tibi iniuriosi sumus, quia uideas te a nobis scorpium uocari. si non te esse scorpium dixisset deus, merito me diceres contumeliosum; nunc uero actibus te tuis manifestas esse scorpium et es frustra clamitans contumeliam te pati a nobis. deus te scorpium esse dicit, et mihi irasceris cur te eo uocem nomine? quae haec contumelia est, si dicatur tibi: nisi te uerteris ad deum, eris semper unus ut nunc es ex scorpionibus, ex uastissimis unus inimicis dei ?

Percurre reliqua Ezechiel prophetae, et aude me dicere insolentem, superbum, contumeliosum, contumacem: et facis est uerbum domini ad me dicens: fili hominis, ecce dedi te speculatorem domus Israel, et audies de ore meo sermonem et comminaberis eis a me in eo quod dicam ad sceleratum: morte morieris. et non distinxisti illi neque locutus es, ut distingueres scelerato auertere a uiis suis, ut uiuat, ille sceleratus in iniustitia sua morietur, et sanguinem eius de manu tua inquiram. et tu si distinxeris scelerato et non auersatus fuerit ab scelere suo et uia sua, sceleratus ille in iniustitia sua morietur, et tu animam tuam liberabis. et in eo in quo aduersatur iustus a iustitiis suis et faciet delictum, et dabo tormentum in facie eius, ipse morietur, quoniam non distinxisti illi. et in peccatis suis morietur, eo quod non sint in memoriam iustitiae eius, et sanguinem eius de manu tua exquiram. tu autem si distinxeris iusto ne derelinquat, et ipse non derelinquat, iustus ille uiuens uiuet, quoniam distinxisti illi, et tu animam tuam saluabis. quid, Constanti, dicis ad haec? tacendumne sacerdotibus dei erit et mandata [*]( 14 Ez. 3, 16—21 ) [*]( 1 poterit v dubitare scripsi, dubitari Vv prophaetae 13 aezechiel 17 scaeleratum 21 distincxeris 22 fueris 24 auersatur fort. 26 distinxisti 30 distincxisti 31 et] haec fort. )

230
celare diuina eius an dignum est aperire tibi cuncta praecepta domini? omnem uoluntatem perferemusne dei ad nos nobis commissos an eam ad nosmet iugulandos nobis fraudabimur? sanguinem etenim tuum dicit dominus requisiturum a me; quin immo si non oboedieris deo, cuius nos tibi ingerimus diuina monita, tu in tuo morieris sceleratus scelere et a nobis iam non requiretur salus animae tuae, quoniam quidem minis tuis non fuerimus territi, sed solum timuerimus eum qui praeter se neminem mandarit timendum, quoniam quidem ut temet eriperes a nefandis semitis tuis in nomine domini dei conuenerimus. ne tibi imperatori uiderer facere contumeliam, quid me agere oportuit tempore quo te indico natum ad nos dei seruos a uia uertendos ueritatis? cum enim Nabuchodonosor Olofernam uirtutis suae principem misisset et Ierusalem obsideret, quid orat Iudith deum? nempe ut destrueret inimicoslsrael. numquid (non) dixit: custodi insurgentes aduersus domum tuam? domine deus patris mei Symeon, qui dedisti gladium in ultione alienigenarum qui uiolauerunt uuluam uirginis in coinquinationem et denudauerunt femur in consummationem et coinquinauerunt matricem in improperium. dixisti enim: non sic erit, et fecisti. propter quod dedisti principes eorum in occisionem et torum eorum qui accepit dilectam in sanguinem, et percussisti seruos super potentes, super thronos. eorum. et dedisti mulieres eorum in praedam et filias in captiuitatem et omnem praedam in diuisionem filiorum dilectorum, qui eelauerunt zelum tuum et abominauerunt coinquinationem generis tui et inuocauerunt te in adiutorium tuum. deus meus exaudiet me uiduam. tu enim fecisti priora eorum cum illis et illa postea et nunc et [*]( 17 Iud. 9, 2-19 ) [*]( 1 eius v, ei F, eia coni. Tilius in notis 2 perferremusne 3 iugulantoB 11 conuenerimus scripsi, conuenirimus V, conueniremus v conueniremus, ne tibi uideremur coni. Gallandius 13 enim coni. Latinius, in Vv 14 Holofernem v 15 iudid 16 non addidi 17 cui fort. 19 quoinquinationem 20 quoinquinauerunt 24 potentes] et potentes add. Gall. 27 quoinquinationem )
231
quae superuenientia. omnes enim uiae tuae paratae, creatura tua in prouidentia. ecce enim Assyrii repleti sunt in uirtute sua et exaltati sunt in equo et ascensore, et gloriati sunt in brachio peditum, sperauerunt in clipeis et tenso arcu et fundibalis, et nescierunt quoniam tu es dominus qui conteres bella. dominus nomen est tibi. tu proice illorum uires, aeterne, contere illorum plenitudinem uirtute tua et deduc eorum tenacitatem in ira tua. cogitauerunt enim frustrare sancta tua, coinquinare tabernaculum requietionis tuae nominis honorifici tui, adprehendere ferro cornu altaris tui. respice in fastigio eorum, da in manu mea uiduae quam cogitaui uirtutem et percute os eorum labiis persuasionis meae in principe et principem super seruum suum, quassa substantiam eius in manu uiduae. non enim in multitudine uirtus tua, sed nec potentia neque datum tuum in fortibus, sed humilium es deus, infirmorum adiutorium, infirmium susceptor, desperatorum saluator. etiam deus patris mei et deus hereditatis Israel, domine dominator caelorum et terrae, creator aquarum, rex totius creaturae, exaudi obsecrationem meam, da uersutiam et suasionem in uulnere et in liuorem eorum, qui aduersus testamentum et domum sanctam tuam et uertices Sion et domui retentionis filiorum tuorum cogitauerunt dura. fac tu super omnem gentem et tribum omnem sciant quia tu es deus uniuersae potestatis et uirtutis, et non est alius defensor generis Israel praeter te.

Quid ad haec prudens mens tua sentire dignabitur? numquidnam poteris dicere post hanc deo fusam contra religionis hostes obsecrationem, quod enim nos malo ordine te contra nitamur, quia dicamus tibi: aut corrige uias tuas prauas et noli tibi in imperii tui placere potentia aut cognosce ad nihilum te peruenturum? quid aliud nos hodie facimus dei serui, eius diuinae magnitudinis sacerdotes, nisi [*]( 3 aequo 4 tenso] gaeso et coni. Oallandius fundebalis 6 bellua 7 diduc fort. 8 cogitauerint m. 1 12 os coni. Tilius in notis (eorum om. ?), eos Vv, seruos fort. (ndraaov SovXov) 16 infirmorum v 23 dura. fac tu scripsi, dura facta Vv, dura. Et fac coni. Gallandius )

232
quae fecerunt illi quorum cupimus inueniri imitatores? puto etenim dignum esse non derelinquere populos nobis commissos in tanta hac a te inlata persecutione, sed eos hortari, quod enim potens sit cuius sumus nos eripere de inimicorum suorum manibus, non esse te metuendum hostem dei domus, aduertendum quod sis nihil, quia uidelicet noster deus ac dominus omnia potens ad nihilum redacturus sit omnia contra eius domum instituta impia tua conamina. quae hic tibi iniuria fit a nobis? quae ingeritur imperatori Romano contumelia ab antistitibus dei uiui, si ut aut uitam aeternam habeas rogaris aut dicatur tibi, propterea quod contra dei susceperis arma domum, nisi te correxeris, ingenti exitio sis interiturus? qua etenim de re tibi cunctorum dei domus inimicorum proferimus interitum? nisi ut aut metu dei territus temet mutes -aut, cum temet in aeternum esse feceris punitum, nos securi ex omni triumphemus parte, quia et tuos sanguis a nobis non possit a deo requiri et quia interitum aduersariorum ecclesiae eius uiderimus. perseuera denique in hac tua iniustitia, et inuenies quid te pro tantis consequitur meritis. superbia inflatus est, inquis, Lucifer, quia uera tibi dicat. quid me iubebas facere tempore isto quo tu antichristi praecursor ad nos interficiendos arma contra dei leuasti domum? tempore quo exstitisti unici filii dei negator? taceremne et te lupum uenientem ad dei uastandum gregem sinerem? an dignum fuisse censes obuiam pastores tibi iremus siccis parato faucibus ad nosmet nobisque commissos transuorandos? magnalium fuerat satis, ut mulier ista deo cupiens placere Iudith manu interimeret sua hostem, et nos nec quidem uerbo tibi a domino restitissemus instituti [*]( 11 tibi] quia addiderim 15 feceria punitwn] sciaeris puniajdiim coni. Gallandim 19 quid scripsi, quae V quae — consequentur coni. Latinius, quae — consequitur poena coni. Tilius 21 dica: 26 nosmet nobisque scripsil nobismet nobiscum Vv, nosmet nobiscum coni. Tilius, nobismet (om. nobiscum uel tramponens nobismet commissos. nobiscum transuorandos) coni. Gallandius 28 iudid ostem m. 1 29 ne quidem v )
233
pastor? dicit dominus in Euangelio: pastor bonus animam suam ponit pro ouibus; qui mercennarius est et non est pastor, cuius non sunt oues propriae, uidet lupum uenientem et relinquit oues et fugit; et lupus rapit illas et dispargit, quoniam mercennarius est et non pertinet ad eum de ouibus. quid itaque nobis erat gerendum, ne tibi contumeliosi extitisse uideremur? cognouimus te lupum, uidimus ad oues te tetendisse domini manus, conspeximus te uno tempore conatum laniare cunctos domini inuocantes nomen. numquidnam fuerat dignum non pastores, sed mercennarios exhibere nos? Petro dicit beato: pasce agnos meos, et iterum: pasce ouiculas meas; et ut ueniens lupus uis eos qui successores extitisse inueniuntur beato Petro uicem gerere mercennariorum ? eos quos iampridem per Hieremiam promiserat populo suo dicens: et dabo uobis pastores secundum cor meum, et pascent uos pascentes cum disciplina, et non dixit: dabo uobis Constantium imperatorem, qui uos possit in diaboli uertere praedam. dicas nos male agere, quia sacrilegio tuo resistamus uirtute protecti dei

Videamus quid etiam tempore quo contyrannus tuus Antiochus persecutor nostrae religionis extitit, quid. fecerint hi qui meminerant praeter deum neminem timendum. sed prius est cognoscas quae ille, cui tu similis es, scripserit; sic etenim poteris intellegere illos dei seruos, quorum nos cupimus inueniri participes, restitisse Antiochi sacrilegio, sicut et nos tibi deo propitio resistamus. loquitur sancta scriptura dicens in Machabaeorum primo libro: et scripsit rex omni regno suo, ut esset uniuersus populus unus et relinquerent unusquisque legitima sua. et receperunt omnes gentes secundum uerbum regis et multi ex Israel consenserunt simul cum illis et polluerunt sabbatum. et misit rex libros in manu [*]( 1 loh. 10, 11-18 11 ib. 21, 16. 17 15 ffier. 8, 15 27 I MacL 1, 43—52 \'\' ) [*]( 9 cunctis numquitnam 24 quorum coni. Latinius, quoniam Vv 27 machabeorum )

234
nuntiorum Hierusalem et ciuitates Iudae, ut irent post legitima exterae terrae et prohibere holocausta et sacrificium et libationem de sanctificatione, contaminare sabbata et dies solem(nes) et polluere sanctificationem et statuere delubra et idola et immolare porcinam et pecora communia et relinquere filios suos incircumcisos et polluere animas eorum in omni immunditia et abominatione, ita ut obliuiscerentur legem et mutarent iustificationes; et quicumque non fecisset secundum uerbum regis moreretur. secundum omnia uerba haec misit scripta uniuerso regno suo et fecit consideratores super populum. et mandauit ciuitatibus luda immolare per ciuitatem et ciuitatem. et congregati sunt multi de populo ad eos, omnis derelinquens legem, et fecerunt mala in terra, et infra: et aedificauerunt abominationem desolationis super altare et in ciuitatibus Iuda in circuitu struxerunt aras et in ostiis domorum et in plateis incendebant. et libros legis inuenerunt et succenderunt igne conscissos, et apud quem inueniebatur liber testamenti et si quis consentiebat legi, constitutio regis interficiebat eum. in uirtute sua faciebant ad Israel his qui inueniebantur in omni mense et mense in ciuitatibus; et quarta et uicesima mensis sacrificabant super aram quae erat super altare. et mulieres quae circumciderant natos suos interficiebant secundum praeceptum. suspendebant infantes a ceruicibus eorum et in domos eorum et eos qui circumciderant eos. et multi in Israel obtinuerunt et confirmati sunt in eis, ut non manducarent communia, et susceperunt mori, ut non polluerentur escis et non profanarent testamentum sanctum. et facta est ira magna super Israd nimis in diebus illis. et surrexit Matathias filius Iohannis Simeonis sacerdos filiorum Ioarib ab Hierusalem, et huic filii quinque, et infra: et uiderunt blasphemias quas faciebant in luda et in Israel, et dixit: heu me, ut quid istud factus [*]( 14 I Mach. 1, 54 - 2, 2 81 ib. 2, 6. 7 ) [*]( 4 solemnes v, solem V 18 omnes derelinquentes v 16 osteis m. 1 17 concissos ex conssisTU corr. m. 1 20 inueniebatar t athi 29 matheas (corr. m. alt.) )
235
sum uidere contritionem sanctae ciuitatis, et sederunt illic, cum daretur in manu inimicorum sanctificatio, in manu exterorum ? et infra: omnis ornatus eius ablatus est, ex libera facta est ancilla. ecce sancta nostra et speciositas nostra et gloria nostra desolata est, et polluerunt eam gentes. ut quid nobis adhuc uita ? et conscidit Matathias et filii eius uestimenta sua, et percooperuerunt se ciliciis et luctum habuerunt ualde. et uenerunt qui erant a rege et conpellebant discessionem in Modiin ciuitatem ut sacrificarent. et multi Israel accesserunt ad eos. et Matathias et filii eius congregati sunt. et responderunt qui a rege missi fuerant et aiunt Matathiae dicentes: princeps et nobilis et magnus es in ciuitate ista et confirmatus filiis et fratribus. nunc accede primus et fac imperium regis, sicut fecerunt omnes gentes et uiri Iuda et qui derelicti sunt in Israel, et eris tu et filii tui amici regis et tu et filii tui gloriamini argento et auro et muneribus multis. respondit Matathias et dixit uoce magna: si omnes gentes quae in domo regis audiunt eum, ut discedat unusquisque ab officio patrum suorum, et elegerunt in mandata eius, et ego et filii mei ibimus in testamentum patrum nostrorum. dominus propitius nobis sit, non derelinquemus legem et iustificationes. uerbum regis non audiemus, non declinabimus officium deseruitionis nostrae dextra uel sinistra. ut cessauit loqui sermones istos, accessit uir Iudaeus in oculis omnium sacrificare in Modiin secundum praeceptum regis. et uidit Matathias et celatus est, et contremuerunt renes eius et attulitł iram secundum iudicium. et adcurrens ad aram inter fecit eum. et uirum regis qui cogebat immolare occidit in illo tempore, et aram destruxit. et aemulatus est in lege, sicut fecit Finees Iambrim filio Salom. et exclamauit Matathias in [*](3 I Mach. 2, 11—28 ) [*]( 1 contricionem sedere fort. 2 sanctificatio \'nli! (corr. m. 1) 4 spetiositas 6 et 10 matthias 11 missi fuerant add. m. alt. matthiae 16 gloriabimini coni. Tilius et Gallandius 17 matthias uoce magna et dixit v 18 que descendat m. 1 21 *** nobis sit (sit eras.) 26 matthias 80 matthatias )
236
ciuitate uoce magna dicens : omnis aemulus statuens testamentum. mentum exeat post me. et fugit et ipse et filii eius in mentum et reliquerunt quaecumque habebant in ciuitate.

Quid tale a nobis factum conspexisti, ut digneris dicere: contumeliam mihi fecit Lucifer? ille gladio occidit regis ministrum, sed et eum quem uiderat de populo suo regis edicto quam dei temperasse ; ego, quia tibi ac tuis uerbo resisto et dico: non derelinquo apostolicam atque euan. : gelicam fidem, sic credo quomodo crediderunt Abraham, Isw et Iacob patres nostri, inde apud te reus contumeliarum sum., si fuisses inter manus Matathiae istius zelantis deum aut in manu Finees cui testimonium in Numeris apud Moysen perhibet deus et alienigenarum more uiuere temptares, sine dubio te gladio interficerent illi te gladio fuerant interfectori: ego, quia uerbo animum illum tuum cruore Christianorum madidatum uulnero, reus iudicor contumeliarum a te. cur. imperator, non ulcisceris te de me? cur contumelias tuas non dignaris defendere, uindicare te de homine mendico? cur non satis agens? non quia nolis, sed quia tibi adhuc non fuerit data potestas ab eo, cuius me esse confidens tibi haec libera dico uoce quae quidem iuxta tuos nefandos actus praua mihi uideantur. tibi omnibusque diuitiis regni tui, patri quoque tuo renuntiasse nos cum uideris et a fide nullo pacto recessuros pollicitus inspexeris multum, mirari nos scias quod. cum ore gladii soleas displicentes tibi deuorare, nobis tamen parcas. credo pietatis causa, et possumus istud sentire de toa lenitate. nullum etenim te interfecisse ex nimia tua benignitate potui colligere. dicis: superbus est. unde tibi superbus; esse uideor? nempe quia audis a me ea te gerere quae semper fecerint hostes dei religionis. est officii mei, ut haec ingeram tibi haeretico. aut non es haereticus? si autem haereticus es. cur me incusas, quod enim sim tibi iniuriosus, qui id facio [*]( 7 aedicto 10 apnt 11 matthiae 12 aput 13 aligenarmn m. 1 14 te g. f. interfecturi exp. GaXtandvus 16 nalnere 18 digneris v 19 satis] sic coni. GaUandius non intellegens uerbi sensum 24 publicitue coni. Latiniua multum quod uulgo CtIIII sequentvbus coniungitur cum participio pollicitus coniunxi mirui coni. Latinxus, miserari V, misereri v 25 tamen om. v )

237
te contra quod me noluerit facere deus? loquitur sanctissimus propheta Ieremias dixisse ad se deum: et tu accinge lumbos tuos et surge et dic omnia quaecumque mandaui tibi, et ne timeas a facie eorum nec formides in conspectu eorum. cum haec ita sint et nos urgeat necessitas officii nobis a deo inpositi, ut uobis agentibus dicamus quaecumque uobis dici iusserit deus, superest ut aut oboedias dei mandatis conuentus a me. ipsius clementiae seruo ac sacerdotê aut probes de scripturis sacris, fortassis quia rex sis, quod enim non liceat mihi te in nomine domini conuenire ut temet corrigas. si probare non poteris mihi prohibitum, sed inuenire magis incipies mihi praeceptum, ut te arguam et increpem et exhorter et deprecer et admoneam atque prouocem ad deo placendum, cur me dicis tibi facere contumeliam? eo etenim usque nobis antistitibus suis dedit potestatem ad uos nobis commissos increpandos docendos, ut dixerit: ne timeas a facie eorum, ne formides in conspectu eorum. ecce posui te in hodierna die sicut ciuitatem firmatam et sicut murum aereum firmum omnibus regibus Iuda et principibus eius et plebi terrae. et pugnabunt ad te, et non poterunt aduersum te, quia ego tecum sum, ut liberem te, dicit dominus. quae sunt quae dicebat Hieremias regibus Iuda et principibus eius et plebibus terrae? nempe haec quia dereliquerunt dominum et immolauerunt diis alienis. haec et tu fecisti ac facis, dereliquisti apostolicam atque euangelicam fidem, suscepisti haeresem Arrianam, et cogis omnes idololatres fieri dei seruos. quia haec audes, uocas superbos saluti tuae cupientes consultum. dicit deus Hieremiae: et tu accinge lumbos tuos et exsurge, et dic omnia quaecumque dico tibi. ne timeas a facie eorum nec formides in conspectu eorum. et Constantius imperator indignaris cur tibi erranti dicamus: redi ad uiam [*]( 2 Hier. 1, 17 . 16 Hier. 1, 17-19 28 ib. 1, 17 ) n [*]( \' 7 aut ut v 9 no (D m. alt.) 11 poteris in potes corr. 17 nec fort. ut l. 4 et 30 22 iudas m. 1 28 dereliquirunt I 24 derelinquifeti 25 haeresem 26 idololatras v 27 copientes m. 1 )
238
salutiferam, derelinque errorem per Arrium instinctu diaboli inuentum.

Deus se solum timendum mandat, praeter se esse neminem formidandum praecepit; et tu ea statuisti implendi quae domini auferant metum et te faciant formidandum? deus; dicit Hieremiae: ecce posui te in hodierna die sicut ciuitatm firmam et sicut murum aereum firmum omnibus regibus Iwda et principibus eius et plebi terrae. et pugnabunt ad te et non poterunt aduersum te, quia ego tecum sum, ut liberem te dicit dominus; et tu existimas te timeri posse a quoquam. seruorum dei? cur me dicis adrogantem superbum? cur contumeliosum vocas? nempe quia te reppererim operibus tuis esse unam ex illis de quibus beatus Iohannes: audistis quia antichristus uenit; nunc autem antichristi multi sunt. sic nos iniuriarum reos designas, tamquam primi restiterimus ne idololatriam tuam in dei introduceres ecclesiam. legisti in Machabaoorum libro primo: et dixit uir proximo suo: si omms fecerimus sicuti et fratres nostra fecerunt et non pugnauerimus antichristus gentes pro anima nostra et iustificationibus nostris, nunc citius disperdent nos a terra. et cogitauerunt in die illa dicentes: omnis homo, quicumque uenerit ad nos II bellum die sabbatorum, pugnemus aduersum eum, et non moriemur omnes, sicut mortui sunt fratres nostri in occultis. tunc congregati sunt ad eos conuentus fortis in uiribus ab Israel, omnis uoluntarius in lege et omnes qui fugiebant malis ad eos, et facti sunt illis in firmamentum. et percusserunt uirtutem et percusserunt peccatores in ira sua et utros iniquos in indignatione. et ceteri fugerunt ad nationes, i se liberarent, et circumiuit Matathias et amici eius, et destruxerunt aras et circumciderunt pueros incircumcisos quot- quot inuenerunt in finibus Israel in fortitudine, et persecuti sunt filios superbiae, et prosperauit opus in manu eorum, d obtinuerunt legem de manibus gentium et regum, et non [*]( 6 Hier. 1, 18. 19 13 I Ioh. 2, 18 17 I Mach. 2, 4(MS ) [*]( 18 iohaanea beatus 16 machabeorum 26 ad] additi soot ti Lucifer supra p. 17, 8 29 matthatias )

239
derunt cornum peccatori. quid sentire dignatur uenenis Arrii sauciata mens tua? quid poterit excogitare contra hanc nostram defensionem morsibus serpentis concisum cor tuum? illos cum illa aduertas egisse, nobis quiescendum fuerat ore tuo prolatis blasphemiis ad populum nobis diuinitus commissum sauciandum ? et circumiuit, inquit, Matathias et amici eiuset destruxerunt aras et circumciderunt pueros incircumcisos quotquot inuenerunt in finibus Israel in fortitudine, et persecuti sunt filios superbiae, et prosperauit opus in manu eorum, et obtinuerunt legem de manibus gentium et regum, et non dederunt cornum peccatori. cum illi haec qui ita egerint fuerint facti deo amantissimi, nos tibi adulando tecumque in tuo currendo scelere fuerat dignum ut tu es efficeremur deo inimicissimi? si nos tibi hinc uidemur iniuriosi, quia idololatriam tuam suscipere nequiuerimus, des unum, quaeso, qui pepercerit ex dei cultoribus aduersariis eius religionis. in secundo libro Esdrae contradicentibus ne domum et templum et ciuitatem in Hierosolymis domino instaurarent, dem:), inquit, caeli ipse prosperauit nobis, et nos serui eius surgemus et aedificabimus, uobis autem non est portio neque mentio Hierusalem, et infra dicentibus aduersariis: numquid sacrificabunt an manducabunt in loco suo ? nonne ascendet uulpes et demoliet muros lapidum eorum? et haec dicit ad deum seruus eius Esdra: exaudi , deus noster, quia facti sumus contemptibiles et conuerte conuicia ipsorum in capita ipsorum et da illos ut sint in derisu et in terra captiuitatis; et ne operias iniquitatem ipsorum et peccata eorum a facie tua non deleantur.

Quid tale nos circa te locuti sumus? est testis quem orauit Esdras quemque et ego oro et omnis per totum [*]( 6 I Mach. 2, 45—48 18 Neem. (H Esdr.) 2, 20 21 ib. 4, 3 24 ib. 4, 4-7 ) [*]( 1 cornu v uenenis coni. Latinius, uenisse Vv 2 excogitari v 5 diuinitum 6 matthias 7 quotquod 11 cornu v 12 adot rt lando 17 ne templum 18 instaurent 21 in Hiernsalem v 23 et haec] ne haec uel haec fort. 25 contemtibiles )

240
mundum constituta eius orat beata ecclesia mea circa te haec esse uota, ut corrigas errores sisque unus ex nobis. conspice ihterea quomodo dei homines neque aduersarios timuerint neque contra inimicos dei domus precem fundendo desinnerint. ut uidelicet uires dei religionis aduersariorum fuissent deductae ad nihilum. sic etenim etiam sanctissimus Moyses dicit in cantico Exodi ad deum: decidat super eos timor et tremor magnitudinis brachii tui; fiant tamquam lapides donec transeat populus tuus, usque dum transeat populus tuus, domine. hic quem adquisisti. talia illi ad deum uerba fecerunt sibi traditis, nos quia tibi dicimus: aut conuertere ad deum alii habe certum quod deum ad nihilum sit deducturus omnem inanem superbiam tuam, uidemur tibi petulantes. conspice adhuc quid fecerit Matathias sanctissimus ille uir deuotus deo post tam inlustria illa quae egerit, quae etiam in fine exitus sui dixerit ad filios, et uide an recto contra te ordine dei haec agamus sacerdotes. loquitur scriptura sancta dicens: adpropiauerunt dies Matathiae moriundi, et dixit filiis suis: nunc confortata est superbia et castigatio et tempus euersionis et ira indignationis. nunc, filii, aemuli estote legis et data animas uestras ad testamentum patrum nostrorum et memen. tote operum patrum quae fecerunt in saeculis suis, et accipietis gloriam magnam et nomen aeternum. Abraham nount in temptatione inuentus est fidelis, et reputatum est ei ad iustitiam? Ioseph in tempore angustiae suae custodiuit mandatum, et factus est dominus Aegypti. Finees pater noster in zelando zelum accepit testamentum sacerdotii aeterni. Iesus dum implet uerbum, factus est dux in Israel. Chaleb dum testificatur in ecclesia, accepit hereditatem. Dauid in sua misericordia consecutus est sedem regni in saecula. Helias [*]( 7 Ex. 15, 16 18 I Mach. 2, 49-68 ) [*]( 4 desiuerint v 9 usque — domine om. v; post domine add. Y: usque dum transeat popultts tuus 10 fecerunt] pro add. Gallandius 14 matthias 18 atpropiauerunt matthiae moriundi (\' m. alt.) Mt 20 emuli 28 implet (ros m. alt.) chalep 29 accepit! 80 haelias )
241
dum zelat gelum legis, raptus est ad caelum. Ananias, Azarias et Misahel credentes liberati sunt de flamma. Danihel in sua simplicitate liberatus est de ore leonum. et ita cogitate per generationem et generationem, - quia omnes qui sperant in eum non infirmabuntur. et a uerbis uiri peccatoris non timueritis, quia gloria eius in stercore ef uermes. hodie extollitur, cras non inuenietur, quia conuersus est in terram suam et cogitatio eius peribit. filii, confortamini et praeua- . lete in lege, quia in ipsa gloriosi eritis. et ecce Symeon frater uester, scio quod uir consilii est; illum audite, ipse uobis pater erit. et ludas Machabaeus fortis uiribus a iuuentute sua sit uobis principalis militiae, et expugnabit bellum. et adducetis ad uos omnes factores legis et uindicate uindictam populi uestri, retribuite retributionem gentibus et intendite in praeceptum legis. quando itaque uideas talia praecepta dedisse filiis et ea mandasse fieri quae etiam fecerit ipse, cum doceat sic patriarchas prophetas et cunctos iustos deo placuisse, quid nos, tu tenebrose, ne tibi contumaces uideremur, uolueras facere? cessissemusne tibi mortuo uiui, dei serui satelliti diaboli, cum cernas istum Matathiam dicere ad filios? et ita cogitate per generationem et generationem, quia omnes qui sperant in eum non infirmabuntur. et a uerbis uiri peccatoris non timueritis, quia gloria eius in stercore et uermes. hodie extollitur, et cras non inuenietur, quia conuersus est in terram suam et cogitatio eius peribit. ne tibi iniuriosi uideamur, parcamus tibi dei domum destruenti, tibi qui hodie sis et cras eris in uermes et stercore, et hanc trahamus apud deum offensam, quo tecum mereamur redigi ad nihilum?

Cognosce post haec, quid etiam filii Matathiae istius religiosissimi fecerint, si timuerint concarnificis tui manum, si exercitum illius ante oculos habuerint et non dominum [*]( 21 I Mach. 2, 61-63. ) [*]( 4 qui* (8 eras.) 6 stercora coni. Gallandius 8 fili 13 _addncitis 20 matthiam \' 28 stercore] eius add. 27 aput 29 matthiae ) [*]( XIDI. ) [*]( 16 )

242
nostrum, quem omnia potentem ut nos credimus credentes contra hostem omnibus suis uiribus semet erexerint et sur. rexit Iudas qui uocabatur Machabaeus filius eius pro eo. et adiuuabant eum omnes fratres eius et uniuersi qui se coniunxerant patri eius; et proeliabatur proelium Israel cum laetitia. et dilatauit gloriam populo suo et induit se loricam sicut gigans et succinxit uasa bellica sua et proelia consti- tuit protegens castra gladio. et similis factus est leoni a operibus suis et sicut catulus leonis rugiens in uenationm. et persecutus est iniquos et perscrutans et hos qui perturbabant populum suum succendit. et subducti sunt iniqui prae timore eius et omnes. operarii iniquitatis conturbati sunt, et prospera facta est salus in manu eius. et exacerbabat regs) multos et delectabat lacob in operibus suis, et usque in satcula memoria eius in benedictione. et perambulauit in ciui- tatibus Iuda et disperdidit impios omnes ex ea et auertit iram ab Israel. et nominatus est usque ad nouissimum terral et congregauit pereuntes. illi tali zelo accensi contra dei domus fecerunt inimicos; nobis te contra non fuerat surgendum. ne dicti fuissemus petulantes? sed bene me petulantem diceres, si non recte contempsissemus sacrilegum edictum tuum. respice etenim conperditi tui quid praeceperint duces Iudaeorum apostolis et contra quid fecerit beatorum chorus apostolorum, et inuenies nos non esse petulantes, sed ettibiet nobis consultum esse cupientes. Petrus autem et Iohannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam. et qui. dam uir claudus ex utero matris suae portabatur, quem cotidie ponebant qu ianuam templi quae dicitur speciosa, ut peteret eleemosynam ab introeuntibus in templum. hic cum uidisset Petrum et Iohannem introeuntes in templum, rogabat eleemosynam. intendens autem in illum Petrus cum Iohannem [*]( 2 I Mach. 3, 1-9 25 Act. 3, 1-10 ) [*]( 1 in quem fort. 4 conionczerant 5 proeliabatur (* m. alt.) 6 luricam V, lorica v 7 gigas v snccinczit 10 prius et fort. dr lendum 08 21 contempsisemos 29 et 81 elymosinam )
243
dixit: aspice in nos. at ille respexit in eos, sperans se.aliquid accepturum ab eis. ait autem illi Petrus: argentum et aurum non habeo, sed quod habeo hoc tibi do, in nomine Iesu Christi Naeareni surge et ambula. et adprehensa dextera manu eius erexit eum, confestimque confirmati sumt pedes eius et plantae, et exsiliens stetit et ambulabat et intrauit cum illis in templum ambulans ac saliens, laudans deum. et uidit eum omnis populus ambulantem et laudantem, deum, et cognoscebant quia ipse erat qui ad eleemosynam sedebat ad speciosam portam templi, et repleti sunt pauore et admiratione in eo quod acciderat ei. et infra: loquentibus autem illis ad populum haec uerba insurrexerunt sacerdotes et pontifex templi et Sadducaei dolentes, quod docerent plebem et adnuntiarent in legum resurrectionem mortuorum, et iniece* runt in eos manus et posuerunt in custodia. et infra: uidentes Petri cow,$antiam et Johannis et conperto quod homines inperiti sint et sine litteris mirabantur, cognoscentes etiam illos, quia cum Iesu erant, hominem etiam uidentes ad. ipsis stantem qui curatus erat, nihil poterant contradicere. cum iussissent autem illos foras extra concilium discedere, conferebant ad inuicem dicentes; quid faciemus hominibus his ? nam quia notum factum est signum per ipsos omnibus habitantibus Ierusalem, manifestum est, et in possumus negare. sed ne amplius innotescant in populum uerba haec, comminemur illis ne amplius loquantur in nomine hoc ulti hominum. consentientibus autem omnibus accersientes eos praeceperunt illis, ne omnino loquerentur neque docerent W. nomine Iesu. respondentes autem Petrus et Iohannes dixerunt: si iustum est coram deo uos audire potius quem deum, iudicate; non enim possumus nos quae uidimus et audiuimus non loqui. at illi comminantes dimiserunt eos, non inmni- [*]( 11 Act. 4, 1--8 15 ib. 4, 13—31 ) [*]( 3 iea.u s. l. m. 1 7 silieng 9 belemosinam 13 sadducei 20 cocilium 24 ueba 31 dimiserunt ex dixerunt corr. m. alt. ) [*]( 16* )
244
entes quomodo punirent eos propter populum. omnes enim honorificabant deum in facto. annorum erat plus quadraginta homo, in quo factum est signum sanitatis. dimissi autem uenerunt ad suos et retulerunt quanta ad illos principes sacerdotum et seniores dixerunt. at illi cum audissent, uno animo leuauerunt uocem ad dominum et dixerunt: domine tu deus qui fecisti caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt qui per spiritum sanctum et os patris nostri Dauid pueri tui dixisti: quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania ? adstiterunt reges terrae et principes conuenerunt in unum aduersus dominum et aduersus Christum eius. conuenerunt enim uere in hac ciuitate aduersus sanctum filium tuum Iesum quem unxisti Herodes et pontius Pilatus cum gentibus et populis Israel facere quae manus tua et consilium praefiniit. et nunc, domine, respice in minas eorum et da seruis tuis cum omni fiducia loqui uerbum tuum, dum extendis manus ad sanitates ac signa et prodigia facienda per nomen sancti filii tui Iesu. et cum orassent, motus est locus in quo erant congregati, et repleti sunt omnes spiritu sancto, et loquebantur uerbum dei cum omni fiducia.

Si collegisti iam cuncta cur haec protulerimus, si inbibisti omne penitus praescriptionis nostrae desiderium, dicere audebis ulterius nos esse petulantes? quandoquidem uideas nec apostolos beatos temperasse ducibus Iudaeorum nec minis succubuisse eorum, sed magis intrepide semper duxisse ad effectum, sibi delegatum totidem etiam dei populum non solum non fuisse perterritum comminationibus incredulorum, sed etiam fuisse obsecratum, ut fiduciam loquendi constantiamque defendendi ueritatem fuisset apostolis suis dignatus tribuere deus. si igitur hoc et ab apostolis factum est beatis et populis deo dicatis et non sunt neque contumaces neque petulantes dicti a deo, quod restiterint inimicis eius, quomodo nos dicimur a te superbi petulantes contua [*]( 1 ponirent 13 uncxisti 14 quem 15 concilium Tilius in • ad \'. wotia praefingit v 16 et (&4 m. alt.) 22 omnem 28 nos 11, non V 29 foisse 82 inimici )

245
meliosi, qui licet peccatores tamen sanctam teneamus fidem apostolorum atque illorum populorum qui credentes fuerant in unicum dei filium? cum apostolis idcirco superbi, quia uocem tuam apostatae, quia terrores tuos sacrilegi Christi milites ducamus pro nihilo, quia dei filium uerum dei praedicemus filium, sicut praedicauerint beatissimi apostoli. sic nos tibi proterui petulantes superbi uidemur, ut Iudaeis uidebantur sanctissimi apostoli, quibus, si hodie fuissent in corporibus, potueras haec dicere quae dignaris dicere ad nos. inuenimus etenim semper praeceptum eis ore comblasphemorum tuorum scribarum, Pharisaeorum, principum atque pontificis Iudaeorum, ne docerent neue praedicarent unicum dei filium; tamen quid illi fecerint accipe adhuc quae scripta sunt, ne forte possit tenebris saginatum cor tuum aliquando ad uidendam adduci ueritatem: per manus apostolorum fie-. bant signa et prodigia multa in plebe. et erant uno animo omnes in porticu Salomonis, ceterorum autem nemo audebat ad illos accedere, sed magnificabat illos plebs. magisque addebantur credentes domino multitudo uirorum ac mulierum, ita ut in plateis eicerent infirmos et inponerent in lectulis et grabatis, ut ueniente Petro uel umbra inumbraret aliquem \' eorum. et liberabantur ab infirmitate sua. concurrebat autem multitudo uicinarum ciuitatum Hierusalem portantes infirmos , et eos qui a spiritibus inmundis uexabantur, et omnes sanabantur. exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui cum illo erant haeresis Sadducaeorum repleti sunt inuidia et iniecerunt manus apostolis et posuerunt illos in custodiam. angelus autem domini aperuit ianuas carceris et eduxit illos dicens: ite et stantes in templo loquimini ad populum omnia uerba uitae huius. cum haec itaque audissent, introierunt sub luce \'in templum et docebant.. adueniens autem princeps sacerdotum et qui cum eo erant conuocauerunt concilium et [*](15 Act. 5, 12-29 ) [*]( 14 ne] an coni. Gallandius aliquando om. v 17 solomonis. 21 crabatis \'24 spiribus m. 1 26 sadduceorum 29 ad populum om. v 30 post uerba 5 litterae eras. )
246
omnem congregationem (filiorum Israel et miserunt in carcerem, ut eos adducerent. uenerunt autem ministri, et non i. uenerunt illos in carcerem, et regressi renuntiauerunt dicentes: quoniam carcerem quidem clausum inuenimus in omni diligentia et custodes stantes in ianua; cum aperuissemus autem, neminem intus inuenimus. ut autem audierunt hos sermones principes et pontifex sacerdotum, haesitabant de illis quid illud esset. adueniens autem quidam renuntiauit illis dicens: ecce ui quos posuistis in custodia in templo sunt stantes d docentes populum. tunc abiit princeps cum ministris et adduxit illos, non cum ui; timebant etenim populum ne laudarentur. cum autem adduxissent eos, statuerunt in concilium. et interrogauit eos sacerdos dicens: denuntiatione denuntiauimus vobis ne doceretis in hoc nomine, et ecce replestis Hierusalem doctrina uestra et uultis inducere super nos sanguinem hommis illius. respondens autem Petrus et apostoli dicentes: utrum oboedire oportet deo an hominibus ? si igitur deo est oboediendum et non hominibus, cur nos contumaces. cur nos iniuriosos uocas, quos uideas dei oboedire praeceptis? audientes autem haec fremebant} dicit scriptura, et cogitabant eos occidere. ita et tu retines nos in custodias, minitaris interficere, quia sis eo obsessus spiritu quo capti detinebantur Iudaei atque detinentur. si non eo captus inmundo spiritu detineris, cur nos prohibes confiteri ac praedicare unicum dei filium P angelus dei producens apostolos ex Iudaeorum condesperatorum tuorum carcere: ite, docete in templo uerba uitae huius; et tu tollens sacerdotes de ecclesia dei ih carcerem coiciendos putasti, ne praedicaremus uerbum uitae.

Interea oro te respondeas, quid sit inter te et conseotinum tuum, quem uerso ordine Sirmienses uocant Photinum ? quid intersit, quid distet rogaris \'distinguas. ecce si [*](20 Act. 5, 83 26 ib. 5, 20 ) [*]( 8 carcere v 7 principeB principes m. 1 12 statuerunt eos v 15 doetrinam m. 1 17 dixerunt Oallandius 19 dei s. I. m. alt. 21 ministraris 26 ite inquit fort. 80 Smyrnienses v fotinum )

247
tunc dixerint ad apostolos principes et pontifex et omne concilium Iudaeorum: uultis introducere super nos sanguinem hominis illius, etiam Photinus hominem tantum profitetur dei filium, dicit illum non fuisse ante beatam Mariam. tua quoque haec est professio, quod enim ante omnia quidem,. hoc est ante caelos terram mare et omnia quae in eis sunt dei sit filius, sed quod constiterit ex nihilo, sed quod creatura sit. quid interesse arbitraris inter te et Paulum Samosatenum uel istum eius discipulum tuum conscotinum, nisi quia tu ante omnia dicas, ille uero post omnia? ceterum una uobis crudelitatis atque incredulitatis mens est, ut diceretis non habere deum uerum filium. contra uidete quomodo sit credens sancta ecclesia. credimus in Unum deum patrem omnipotentem, uisibilium et inuisibilium factorem, et in unum dominum Iesum Christum filium dei natum de patre, hoc est de substantia patris, deum de deo, lumen de lumine, deum uerum de deo uero, natum non factum, unius substantiae cum patre, quod Graeci dicunt 6(iooviov, per quem omnia facta sunt, siue quae in caelo siue quae in terra sunt, qui propter nos homines et propter nostram salutem descendit, incarnatus est, homo factus est, passus est, resurrexit tertia die, ascendit in caelum uenturus iudicare uiuos et mortuds; credimus et in spiritum sanctum. conspicis fidem apostolicam euangelicamque esse hanc, quae semper.filium cum patre regnasse et regnare defendat, quae fateatur et perfectam esse diuinam trinitatem et unam habere substantiam. ceterum quid inter ecclesiam et uos haereticos uel Iudaeos erat inter, si non sic crederet beata ecclesia? quae sancta fides? ut sciretis quid in uobis punit domini ecclesia, dixit atque dicit de uobis: eos autem qui dicunt: erat quando non erat et priusquam nasceretur non erat, et quia ex nullis extantibus [*](2 Act. 5, 28 13 Fides Nicaena (62, 466 Migne) 30 ib. ) [*]( 2 troducere 4 et dicit coni. Oallandtus 9 istum V, eum tum .ii: v 11 crudelitatis v, credulitatis V; cf. p. 251, 24 17 uero eta 20 desdit ( m. alt.) 21 et incarnatus v \'. )
248
factus est uel ex alia substantia, dicentes mutabilem et conuertiibilem filium dei, hos anathematisat catholica et apostolico ecclesia. propter hanc sanctam fidem recludebantur apostoli in carcerem, uincula accipiebant, uerberibus per horarum momenta uexabantur, ne mundo reuelarent ueritatem, et tamen praedicare eo noluerunt usque quo etiam mactati fuissent et dicis nos maximae esse homines contumaciae, quia uidelicet uiam teneamus apostolorum, quia tibi dicamus erraticum te factum, quid fecerit Herodi beatus baptista Iohannes. Herodes autem tetrarcha cum corriperetur ab illo propter Herodiadem uxorem fratris sui et de omnibus malis quae fecit Herodes, adiecit hoc super omnia et inclusit Iohannem I in carcere. qua de re inclusit Iohannem Herodes ? certe quia i arguebantur opera eius; ita et tu cum semis dei agis, quia dicamus tibi: noli gerere quae geris, noli esse homicida, noli persequi ecclesiam domini, noli apostolicam reprobare fidem, probare uero haereticam, noli idololatriam introducere in ecclesiam . nos arbitramur haec propter tuam specialiter dicere salutem, qui si nolueris temperare, sine dubio sic tibi sis aeternam quaesiturus mortem, quomodo quaesierit et Herodes, Iohanni etenim nocere non potuit, siue quod eum in carcerem coniecerit siue quod interfecerit, quandoquidem uideas Iohannem dei amicum, Herodem uero esse dei inimicum. quaerens nocitum nobis, qui tibi aeternam sospitatem tribui desideramus, omnibus nos persequeris modis; sed ualere non poterunt uires auctoritatis tuae ad dei unici filii seruis nocendum, quia tu unus esse ex illis inueniris quos nobis credentibus subiecit dicens: ecce dedi uobis potestatem calcandi super serpentes et scorpiones et supra omnem uirtutem inimici; et nihil uos nocebit. tu qui dicis, quia uera tibi dicam, superbum, quem me uis inueniri? illumne seruum qui [*](10 Luc. 8, 19. 20 28 ib. 10, 19 ) [*]( 2 anathaematizat 9 quid v Quid — fecit? coni. Latinius iohannia 13 inclueite 14 dl* (s eras.) 15 gere; (* m. alt.) 18 speciliter 23 uero 8. Z. m. alt. 31 me superbum fort. )
249
acceperit unum talentum et absconderit atque ipsum solum domino repraesentauerit, propterea quod non per fenus eundem multiplicatum sicuti conserui eius domino repraesentauerit, meruit etiam ipsum talentum amittere et audire: serue nequam et piger, an illum qui acceptam quantitatem decies multiplicatam repraesentauerit cuique fuerit dictum: euge, serue bone et fidelis, quia in modico fuisti fidelis, et in plurimis te constituam; intra in gaudium domini tui? sed istud unde audire potero, si te metuens quae tibi fuerint placita fecero? intuere in Euangelio quid nos facere uoluerit dominus, et desine nos dicere adrogantes: homo quidam erat diues; is abiit in regionem longe accipere regnum et reuerti. et uocauit decem seruos et dedit illis decem talenta et ait ad illos: negotiamini dum uenio. ciues autem oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes: nolumus hunc regnare super nos. et factum est dum reuerteretur accepto regno, et iussit uocari seruos quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset. uenit autem primus dicens: domine, talentum tuum decem talenta adquisiuit. et ait illi: euge, bone ser-ue, quia in modico fidelis fuisti, eris potestatem habens supra decem ciuitates. et alter uenit dicens: domine, mna tua fecit quinque talenta. ait et huic: at tu esto supra quinque duitates. et alter uenit dicens: ecce talentum tuum quem habui repositum in sudario, quia timui te, quod homo austerus es; tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti. et dixit ei dominus: de ore tuo te indico, infidelis serue; sciebas quod homo ego • austerus$um et tollis quod non posui et meto quod non seminaui, et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, et ego ueniens cum usuris utique exegissem illam? et astantibus, date : auferte ab illo talentum et date illi qui decem talenta habet. dico autem uobis: omni habenti dabitur, ab eo autem qui non habet et quod habet [*]( 4 Matth. 25, 26 6 ib. 25, 21 11 Luc. 19, 12-27 ) [*]( 2 et propterea fort. 6 eugae 8 istut 12 habiit 19 at- 1 qwsiuit 22 mna (\' m. alt.) 25 austerus (au in ras.) 27 austeris\' )
250
auferetur. uerum tamen inimicos meos illos, qui noluerunt m regnare super se, adducite huc et interficite ante me.

Nempe si te non mutaueris, unus eris ex his qui interfici fuerunt iussi. hinc superbus uideor tibi, quia te cupiam non interfici, quia sim exoptans <in) illa quantitate mihi commissa, quam cupio multiplicari, te quoque inueniri. quia tali modo tecum geramus luctam, uidemur tibi inimici, hi qui praeceptum retinentes beati apostoli indesinenter propter tuam incolumitatem fundamus precem. obsecro igitur primo omnium fieri obsecrationes orationes postulationes gratiarum actiones pro omnibus hominibus pro regibus et omnibus qui in sublimitate sunt, ut tranquillam et quietam uitam agamus cum pietate et grauitate. hoc enim bonum et acceptum cora, salutari nostro deo, qui omnes homines qui saluos fieri ei ad agnitionem ueritatis uenire, uidemur tibi inimici hi qui te agnitionem ueritatis cupimus consequi; contumeliosum me dicis, quia dicam quae tuae et meae conducant saluti. sed haec quoque adseueratio tua, quae adstruit me tibi facere iniuriam, ostendit te inprudentem. si etenim fuisses prudens! primo numquam sacrilegus repertus fuisses, deinde correptus sacrarum litterarum auctori<(tate temperan)tem te iam hominem praebuisses; at nunc, quia sis inprudens, dicenti tibi episcopo: imperator, prouide saluti tuae; es enim ingen. tifous sarcinis scelerum tuorum praegrauatus, dicis: contumeliam mihi facis. testor coram deo, dicit apostolus Timotheo, et Christo Iesu et electis angelis, ut haec custodias sine dis. orimine, nihil faciens in aliam partem, sed aequitatem custodire . et tu contumeliosum appellas eum, qui te in tantis sceleribus deprehensum nunc increpet, cur illa fueris perpetratus, nunc deprecetur, ut temet dum facultas est malis eripias tuis sisque talis, quem non deus puniat inter illos [*]( 9 I Tim. 2, 1-5 25 ib. 5, 21 ) [*]( 3 mutaberis V, em. Latinius 5 in add. Latinius 9 incolomitatem 17 condicant m. 1 21 auctoritate temperantem te scnpsi, auctoritem te V, auctoritate temet v 24 sacinie m. 1 )

251
quos nequam esse ac perfidos designat dicens: filios genui et exaltaui, ipsi autem me spreuerunt. hinc tibi superbus uideor, quia cupiam te inueniri inter eos quos unicus dei filius ad regnum suum inuitat dicens: uenite, benedicti patris mei, percipite regnum quod uobis paratum est ab origine mundi. tu tibi arbitraris contumeliam te pati, quia dicantur tibi quae uera sunt; apostolus gloriosus contra mandat dicens: peccantes coram omnibus argue, ut et ceteri timorem habeant. cui auscultare me oportet? tibine qui dicas: sine me destruere dei religionem, seruos eius conuertere ad antichristum, sine me in sacrilegio hoc meo cunctos statuere, an beato apostolo qui mihi praecipit ut te peccantem arguam coram cunctis? sed si existimas parcere me tibi debuisse, propterea quod sis imperator, et in hoc ineniris inprudens. audis enim dicere apostolum: peccantes coram omnibus argue, ut et ceteri timorem habeant; et tu, debueras, inquis; mihi specialiter parcere, quia fuissem rex Romani imperii. et ubi istam testificationem praetermittebam : testor coram deo et Christo Iesu et electis angelis, ut haec custodias sine discrimine, nihil faciens in aliam partem declinando? hinc certe tibi uideor esse contumeliosus, quia praecepta tua dei praeceptis non anteposuerim. in Actibus apostolorum lego beatos apostolos raptos ab eis, quorum es particeps non solum in incredulitate, sed et crudelitate, et praeceptum fuisse illis ne docerent in nomine domini nostri Iesu Christi. sed uideamus pariter ipsam sacrae scripturae partem, si apostoli praeceptis dei unici filii inimicorum temperauerint an ea quae implenda susceperant instantissime fuerint perfiniente\'s. uocantes, inquit, apostolos caesos eos dimiserunt, praecipientes ne\' loquerentur in nomine Iesu ulli hominum. illi ergo ibant gaudentes a conspectu concilii, quod pro nomine digni habiti sunt contumeliam pati. omni autem die in templo et domi [*]( 1 Es. 1, 2 4 Matth. 25, 84 8 I Tim. 5, 20 15 ib. 5, 20 18 ib. 5, 21 28 Act. 5, 40-42 ) [*]( 6 tibi] ibi fort. 18 fitermittebat 28 praefinientes v 30 loqu$rentur. )
252
non cessabant, docentes et euangelizantes dominum nostrum Iesum, Christum.

Cum haec referat apostolos beatos egisse sacra scriptura, te ad negandum dei filium omnium inuitante corda et haeresem tuam firmare satis agente nobis erit tacendum praepositis dei ecclesiarum, ne uidelicet tibi blasphemo, homicidae, destructori dei religionis inueniamur contumeliosi eistitisse ? apostolos loquitur sacra scriptura nec uerbera nec minas filiorum pestilentiae timuisse, sed semper docuisse; nos caduci regni tui decuerat frangi uigore, quo tu omnes iniquos posses tuos implere conatus? contumaces aestimamur a te, quia uera tibi dicantur a nobis. sic et comblasphemi tui Stephanum beatissimum iudicauerunt, quia eis diceret: duro ceruice et non circumcisi corde et auribus, uos semper spiritui sancto restitistis, sicut patres uestri et uos. quem prophetarum non sunt persecuti patres uestri? et occiderunt eos qui adnuntiabant de aduentu iusti, cuius nunc uos proditores et interfectores fuistis, qui accepistis legem in ordinationem angelorum et non custodistis. haec cum audissent Iudaei, digne sunt commoti contra sanctissimum Stephanum martyrem an indigne ? si indigne, utique et te indigne inspice moueri contra eos qui te saluum uelint. aduerte in ea te parte stare contra dei ecclesiam, in qua et tunc steterint et nunc sunt Iudaei stantes, sic te esse durae ceruicis, sic incircumcisum corde et auribus; inde est quod, sicut illi audientes uera non sustinuerint, sed ad necem dei cultoris prosilierint, sis etiam te prosiliens ad nostram integra et manifesta tibi dicentium necem. cum autem haec audissent, inquit diuina scriptura, fremebant in cordibus suis, et stridebant dentibus in eum, et infra: clamantes autem uoce magna, conpresserunt aures suas et impetum fecerunt uno animo in eum, et eiectum extra ciui- [*]( 18 Act. 7, 51—53 28 ib. 7, 54 30 ib. 7, 57. 58 ) [*]( 4 inuitante scripsi, inuitantem Vv 5 satisagentem v 8 apo stolos ( m. alt.) 11 conatos 18 sthefanam 18 quia cepistis v 24 te (e in rasJ. 27 integram v, unde integram et manifestwn male fecerunt Lugdunenses 28 audisset inquid 31 oraitate \' )

253
\' tatem lapidabant. • sic tu corde fremens, dentibus stridens sis aduersum nos nulla alia de re, nisi quia te persecutorem dicamus dei domus, nisi quia destructorem dei religionis, quia fusorem sanguinis seruorum Christi, quia sacrilegum uocitemus iuste, quippe blasphemum haereticum, quippe fidem apostolicam euangelicamque expugnantem. non facimus rem deo odibilem, si tibi isto modo quo tecum conlido agentes quod te esse intellegimus dicamus. inuenimus etenim sic egisse tales, qualis sis tu, contra gloriosos. deseruientibus autem illis, dicit scriptura, et ieiunantibus domino dixit spiritus sanctus: segregate mihi Barnabam et Saulum in opus, ad quod uocaui eos. tunc ieiunantes et orantes inposuerunt eis manus et dimiserunt eos. et illi quidem dimissi a sancto spiritu descenderunt Seleuciam et illinc nauigauerunt Cyprum. et cum uenissent Salamina, praedicabant uerbum domini , in synagogis Iudaeorum. habebant autem Iohannem ministrum, et cum perambulassent uhiuersam insulam usque Pafum, inuenerunt quemdam uirum pseudoprophetam Iudaeum, cui nomen erat Bariesuban, quod interpretatur Paratus, qui erat cum proconsule Sergio Paullo uiro prudente; qui cum aduocasset Barnabam et Saulum, quaerebat audire uerbum dei. resistebat autem illi Etoemus magus (sic enim interpretatum dicitur nomen eius), qui quaerebat auertere proconsulem a fide. Saulus autem qui Paulus repletus spiritu sancto intendens in eum ait:s o plene omni dolo et fallacia, filius. diaboli, inimice omnis iustitiae, non desinis peruertere uias domini rectas. et nunc ecce manus domini aduersum te, et eris caecus non uidens solem usque ad tempus. et protinus cecidit super eum caligo et tenebrae, et circumiens quaerebat qui se ad manum deduceret. uidens autem proconsul quod erat factum, credidit cum admiratione stupens in doctrina [*]( 9 Act. 18, 2-12 ) [*]( 5 uocemus v 7 quod 9 quales m. 1 gloriosum v 10 sacra scriptura v 14 illic v 17 perambulasset m. 1 19 bariesubam V, Bariesu coni. Latinius 22 ressistebat magnua v )
254
domini. credimus hoc instructum testimonio. non te dicturum: contumeliam mihi Lucifer facit imperatori.