Divinarum Institutionum

et quamuis alios postea innumerabiles creauisset, quos angelos dicimus, hunc tamen solum primogenitum diuini nominis appellatione dignatus est, patria scilicet uirtute ac maiestate pollentem.

esse autem summi dei filium, qui sit potestate maxima praeditus, non tantum congruentes in unum uoces prophetarum, sed etiam Trismegisti praedicatio et Sibyllarum uaticinia demonstrant.

Hermes in eo libro [*]( 5 in secundo libro] c.8,3. EPITOME 5-8] c.37, 1. 8—11] c.37,3. ) [*](AUCTORES 9 primogenitum] cf. Cyprian. Testim. II1, p. 62, 1 s. ) [*](EXPIIJATORES 14] Ps.-Augustin. c. quinque haereses, uol. VIII appendic. p. 3 E Maur.: Hermes, qui latine Mercurius dicitur, scripsit librum qui Àóyo; τέλειος appellatur id est Verbum perfectum ... audiamus quid loquatur Mercurius de uerbo perfecto. dominus inquit et omnium factor \'eorum secundum fecit dominum (deum scribendum?). (F) et post pauca ut ostenderet quid dixerit, repetiit et diiit: quoniam ergo hunc fecit primum et solum et unum, bonus autem ei uisus est et plenissimus omnium bonorum ... et sequitur laetatus est. cui uel cum quo laetatus est? dicat ipsa sapientia dei, filius dei: ego eram cui adgaudebat (cf. supra §8). ergo laetatus est et ualde dilexit tamquam unigenitum suum. — ibid. p.4B: Mercurius dixit: dilexit deus unigenitum suum. ) [*](BRHSPVJ 1 fonte om. V 2 perfectisque S, perspectusque V 3 conprehendet et] conprehenderit II 4 ueritate* (m er.) R 5 Di (1 ex s ?) P eonstitutor maehinatorque B constitutoque H sicuti R, sic (~ m. 2 ?) S 7 adoreretur HS, oriretur V sanet. B incorruptibilem] incorruptibilem et inrepraehensibilem H \'spm\' B3 spiritum genuit quem om. P 8 nuncuparto P2 et om. P postea alios H aliosi P innumerabiles RP, \'Pnumerabiles 82, per ipsum innumerabiles BV, in M • numerabiles per ipsum Hi praeter ipsum uir doctus, miscell. obseruat. uol. IV (a. 1734) p.421; aut per ipsum eiciendum esse aut per se ipsum legendum censet Dauisius ad Epit. XLII, not. 3, sed per ipsum (i. e. eundem, cf. ad pag. 104,23) ad filium spectat, quae sententia aliena est a ratione Lactantii, cf. c. 8,6ss. 9 creuisset H angelos] ante angelos V tamen* (75 er) S 11 ac] etif 13 trismegesti B 14 et om. R uatiicinija II7, uaticinationes P, uati- )

ὁ κύριος καὶ τῶν πάντων ποιητὴς, ὃν Θεὸν καλεῖν νενομίκαμεν, ἐπεὶ τὸν δεύτερον ἐποίησε θεὸν ὁρατὸν καὶ αἰσθητὸν — αἰσθητὸν δέ φημι οὐ διὰ τὸ αἰσθάνεσθαι αὐτὸν, περὶ γὰρ τούτου, πότερον αὐτὸς αἰσθάνεται ἣ μή, εἰσαῦθις ῥηθήσεται, ἀλλ᾽ ὅτι [*](EPITOME 1-288, 3] c. 37, 4 s. ) [*](AUCTORES 1] p. 51* Patric.; cf. Ps.-Apulei. Asclep. c. 8 (p. 33,16 Goldb.): dominus et omnium conformator, quem recte dicimus deum, quoniam a se secundum fecerit, qui uideri et sentiri possit — eundem secundum seusibilem ita dixerim non ideo, quod ipse sentiat (de hoc enim, au ipse sentiat an non, alio dicemus tempore), sed eo, quoniam uidentium sensus incurrit — quoniam ergo hunc fecit ex se primum et a se secundum uisusque ei pulcher, utpote qui sit omnium bonitate planissimus, amauit eum ut diuinitatis partem suae. ) [*](EXPILATORES 1-288, 4] Sedulius (cf. Montefalconium, palaeograph. graec. p. 244 s.): hermes, qui et mercurius et trismegestus, dicit (sequuntur graeca). cinia (c ras. ex g ?) V demonstrauerant ut uid. Bt, in ras. corr. B2, demonstrat S demonstrant Herines om. P in libro (om. eo) in mg. H2 ) [*](BRHSPV] 1 quia B, quibus H AOCOC HCACIOC B, logostelius H, sermo perfectus (graecum om.) P, AOrOC TCIIOC V inscribtus est R graeca omnia in H renouauit m. 2 OC B1, ΟΚϒΡΙΟC B2, OKVPOC H 2 xatj KAlf H TQ V ΤΙΑΝΤΩΝ V IIOCTHC H, HOINTHC S, ΦΟΙΗ- THC P, IIOHTHC Sedulim Sv] CON S, om. pI, 0 add. P3, OII V Oebv ϰαλει̃ν om. P KAAIN V, KAAIN Sedulius NHNOMIKAMGN B, NGNOMI- KAMAAAOCN R, NCNOMIKATAGN H, NЄNOMAIKAMЄN V Sedulius cm BH Sedulius, ἐπεὶ om. R, cn P, ЄNTII V 3 xovj ON RPt, OTI add. P3, TOil V AЄϒΤЄPON RH ЄKIIOIIICЄN B, ЄIIOINCЄ S, ЄΙΙΙΟΨΗCЄC P, CIIOmCCN Sedulius eCON add. P3 ΟΡΛΤΩΝ Sedulius xatj KI V pr. AICSHT0N H, AlceNTON V alterum αἰσθητὸν om. S, AICOHTON V in H post prius αἰσθητὸν haec AICΟΝΑΤΟΔЄΙΙΛΑΙӨϒΑΙΑΤΟΔΙΑ t et in mg. inf. haec TOUC UCЄΙΑΑϒΤΟΩCOCЄӨATA TON ΠЄP IΥΠΑΑΡ • et cetera · reliqua graeca usque ad Sibylla(288,4)desunt 4 ΦΗΜ1I1P, ΦΗΜЄI V Sedulius ou om. P τὸ] TO⃟I⃟ (sed litterae prope accedunt ad TOOIO; 0 autem in B alia forma litterae A esse solet) B, TI S, TOrTO Sedulius AIC0AN€CSAI B, AICӨЄCӨAI RV Seduliw, ЄCЄCӨAI S, AICeCAI P; αἰσθέσθαι edd. αὺτὸν, περὶ yap] OVPAP- IIEPI B αὐτὸν] ΛϒΠΟΝ S KAP P τcύτου] TOf B πότερον] ΠΟΤЄ S, NЄ nOiePON Sedulius 5 ArrAC B αἰσθάνεται scripsi; ⃟ICӨ⃟IT⃟I B, AICӨЄTAI RSP Sedulius, AIC0€TAI Vi αἴσθοιτο edd. post αἰσθάνεται hoc ΟΠЄICACӨC S η̄ — ῥηθήσεται suasit Wachsmuthius; lacunam codicum (eadem est ap. Sedulium) indicauit et uerbis η̄ μὴ, ὕστερον ζητήσομεν ex- )

288

εἰς αἴσθησιν ὑποπέμπει καὶ εἰς ὅρασιν — ἐπεὶ οὖν τοῦτον ἐποίησε πρῶτον καὶ μόνον καὶ ἕνα, καλὸς δέ αὐτῷ ἐφάνη, καὶ πληρέστατος πάντων τῶν ἀγαθῶν, ἠγάσθη τε καὶ πάνυ ἐφίλησεν ὤς ἴδιον τόκον

Sibylla Erythraea in carminis sui [*](EPITOME 3-289, 4] c. 37, 6. ) [*](pleuit Struuius opusc. I 144 conl. Ps.-Apuleio de hoc enim — tempore AAAA OTI Sedulius, AMAOTI BR, TAAAA (om. oxt, sed spat. relict.) S, ΟΠ (om. ak\\a) P, AAAOTI V; ἀλλ ̚ ο̆τι edd. ) [*](BRHSPVJ 1 t[I]C B ЄCƟHCIN B, om. S, sed spat. relict., AICeRe- TAMA p, ЄICΛΙCƟNCΓ V ΥΠΟΠЄΜΠЄI R, ΥΠΟΗЄΜΠΙ B, ΥΠΟΠЄΛΑΠЄI S, ΥΠΟΠЄΜΠΤЄI P, ΥΠΟΠЄΝΠЄI V, ΥΠΟΠΠΜΠЄI Seduiius; ὑποπέμει perperam Lactantium scripsisse ostendit Epit. 37, 5 sed quod in sensum mittat et uisum; apud Trismegistum fuisse ὑποπίπτει, quod Struuius, uel ὑποπέμπεται, quod Wachsmuthius coniecit, apparet ex Ps.-Apuleio sed eo quod uidentium sensus incurrit xrÚ ti; opaaiv Wachsmuthius (uel sit 0\' opatrtv) sectdus OPQCLN Ri CICNOriS B, ЄἸCΝΟΥ̓ S, tlCNor P, CCNOr V, €K: NorN Sedulius; ϰαὶ elç vouv edd., ϰαὶ eiç ο̆ψιν Struuius; cf. locos Epitomae et Ps.-Apulei modo adlatos ὲπεὶ] ЄΠΙ B, OTI V Sedulius TOITQN Sedulius 2 ЄΚΠΟΙΙΙCЄ B, ΗΠΟΙΗCЄN p, enorece v, enomceN Sedulius nPQ- TON B*, HPOTON Sedulius KAAQC B\', KA0QC B2, KAAOI V OlTQ B, Arro RS, ΑΥΤΩ p, Arror r, Arror Sedulius ЄΦΑΝЄ P 3 IIAA- P€CTATOC B, IIHPCCTATOC S, ΙΙΔΙΙΡЄCTATOC V \'J IANTQN B, IINTQN R, IIANTQ S TQ V ATA0QN B, ΑΓΑƟON, P3, ArATOQN V inter ΑΓΑƟΩΝ et quod sequitur ΗΓΑΠΗΤЄ S habet uerba (p. 289,1) dei ducem — praedicat et uersus Sibyll. p. 289, 3s. cum interpret. lat, ΗΓΑCƟH R, ΗΡΓΑCƟH B, ΗΓΑΠΙΙ S, ΗΓΠΗ p, ΗΓΙΑCЄN V, ARIACCN Sedttliusi ἠγάπησε Struuim, sed cf. Ps.-Augustin. laetatus est TE] rt B, T€ R, TtlA V ЄΦΙΑЄCЄN Bl (corr. B3) Sedulius 4 OC Sedulius rAION B1, corr. B3, ICAION S, TIAION V, ΙΔΙΩΝ Sedulius interpr. lat. in S et P haec: Dns et omnium factor, quem dm nominare uidemur (sic), quia secundum fecit dm uisibilem atque sensibilem — sensibilem autem dico non (non om. S) quia ipse sentit, neque enim quod utrum ipse sentiat (neque — sentiat om. P), sed quod (quo S) ad sensum mentem suggerat — quia (qua P) igitur hunc fecit primum et solum (at solum om. S) et unum, bonus autem ei uisus est et plenissimus omnium bonorum (bono S), gauisus est (est om. P) et nimis dilexit uelut suum partum; in R interpretat. lat. add. tn. 2 hanc: dns omnium rerum fabricator, quem dm uocare decreuimus, quoniam secundum dm fecit uisibilem et sensibilem — sensibilem uero dico non qui sentit ipse, nam de hoc, utrum ipse sentiat, sed quoniam sensum innotescit mente — quoniam igitur hunc primum fecit et solum et unum, bonus uero uisus est illi et plenissimus omnium bonorum, exultauit et ualde amauit tanquam suum natum; ap. Sedulium interpretatio haec dominus et omnium creator, quem deom )

1. παντοτρόφον κτίστην, ὅστις γλυκὺ πνεῦμα ἅπασιν
2. κάτθετο, χἠγητῆρα Θεὸν πάντων ἐποίησεν
.

et rursus in fine:

1. ἄλλον ἔδωκε Θεὸς πιστοῖς ἀνδράσσι γεραίρειν
.

1. αὐτὸν σου γίνωσκε Θεὸν Θεοῦ υἱὸν ἐόντα
.

uidelicet et ipse est dei filius, qui per Solomonem sapientissimum regem diuino spiritu plenum locutus est ea quae subiecimus: dominus condidit me initium uiarum suarum in opera sua, ante saeculum fundauit me: in principio antequam terram faceret et antequam abyssos constitueret, priusquam procederent fontes aquarum, ante omnes colles genuit me. dominus fecit regiones [*](EPITOME 1 s.] c. 37, 6. 3—291, 7] c. 87, 7 (Solomon). ) [*](A UCTORES 2] VIII 329. 5] Prouerb. 8, 22-31; cf. Cyprian. p. 62, 3. ) [*](EXPILATORES 2] Sedulius (cf. ibid.). — Ps.-August. p. 4 A (idem 4 C): item Sibylla dicit: ipsum tuum cognosce deum (dominum al. codd.) dei filium esse. ) [*](recepi, quod non solum Ps. - Augustinus alium, et Sedulius alterum interpretatus expressit, sed quod etiam efficit sententiam integram dilucidamque et ad argumentum totius capitis accommodatam, nisi forte statuitur excidisse uersum qui in Orac. Sibyll. subsequitur hunc ulov yip ϰαλέουσι Pporot μεγάλοιο OEOtO, quem tamen ne Ps. - Augustinus quidem in Lactantio suo legit; ὰλλ\' ov (quod etiam interpretatio lat. codicis P sed quem reddit, in cod. S coniuncta cum Sedulii sed quem alterum) codd. Sibyll., quod ad antecedem (u. 773) oTxo; spectat, unde Lactantium uel eius auctorem hunc uersum a contextu carminis solutum ad aliam sententiam deflexisse apparet. interpretatio lat. in SP et ap. Sedulium haec alterum (sic Sedtd., sed quem P, sed quem alterum S) dedit deus fidelibus uiris honorare. ad uers. Sibyll. cf. Struuium opusc. I 66. ) [*](BRHSPV] 1 praecepit H 2 in BV recte omnia, uersum om. H aou] COl S ΓЄΙΝΩCKЄ, RS, TЄΙΝΩCKЄ P θεὸν] ON P, ƟЄΩΝ Sedulius Oeoiiiovra] errTON eON ÕÎ TA S, ΟΥΥΤΙΟΝConta P interpretatio lat. eadem in SP et ap. Sedul., nisi quod ap. htmc uerba paulo aliter conlocata sunt. ad uera. Sibyll. cf. Struuium ibid. 3 et om. BHSP1, add. P1 filius dei H solomonem BP, salomonem RHSV 4 plenus HV locutus om. V subiciemus HP 5 dominus B Cyprian., deus RSHPV; xupio; LXX initium BRSP Cyprian., initio H, in initiii V 6 in (ante opera) s. I. H2, et in P 7 et om. V antequam om. H 8 consltituertaJ V et priusquam H aquarum om. R inter aquamm et ante omissum hoc antequam montes conlocarentur, cf. Prouerb. et Cyprian. -9 religiones P post regiones omissum hoc et inhabitabilia, cf. Prouerb. et Cypirian. )

cum pararet caelum, aderam illi, etcum secerneret suam sedem: cum super uentos faceret ualidas nubes et cum confirmatos ponebat fontes sub caelo, quando fortia faciebat fundamenta terrae, eram penes illum disponens.

ego eram cui adgaudebat. cottidie autem iucundabar ante faciem eius, cum laetaretur orbe perfecto.

idcirco illum Trismegistus δημιουργὸν TOO seou et Sibylla σύμβουλον appellat, quod tanta sapientia et uirtute sit instructus a deo patre, ut consilio eius et manibus uteretur in fabricatione mundi.

Fortasse quaerat aliquis hoc loco, quis sit iste tam potens, tam deo carus, et quod nomen habeat, cuius prima natiuitas non modo antecesserit mundum, uerum etiam prudentia [*](EPITOME 7-10] c. 37, 2. ) [*](AUCTORES 7 s.J cf. frg. Hermet. ap. Lact. Inst. VII 18, 4: xou πρώτου xat Ivo; Oeou δημιουργός, et Ps.-Apulei. Asclep. c. 26 (pag. 49, 1 Goldb.): deus primipotens et unius gubernator dei. 8 Sibylla] VIII 264. ) [*](EXPLLATORES 5 s.] Ps.-August. pag. 3 F, cf. Expilatores ad pag. 286, 14. 7 s.] Sedulius (cf. ibid.) δημιουργὸν tou Oeou adnectit ad uersum pag. 290, 2. 8] Ps.-August. pag. 4 A: alio loco filium dei σύμβουλον appellat (sc. Sibylla) id est consilium uel consiliarium. ) [*](BRHSPVJ 1 pareret SlV 2 segregaret P et cum H 3 faceret ualidas nubes] ualidas faceret desuper nubes Cyprian., cf. ta avw νέϕη LXX facere V cumfirmatos (om. con-) B ponebat C Cyprian. 4 fontes B Cyprian., montes cett.; ϰαὶ ὡς ἀσϕαλει̃ς ἐτƖθει πηγάς LXX quando fortia ■— ego eram cui] teram (a er.) penes illum disponens . ego eram quando a faciebat fortia fundamenta terrae . ego eram cui B fundamente (corr. m. 1 ?) P 6 gaudebat H iocundabar, 0 ex u S2 P2 7 eius] eius in omni tempore Cyprian., ev παντὶ ϰαιρω̩̃ LXX laetaretur (ae ex a et a ex e m. 2) P ad loco Prouerbiorum cf. Roenschium, Zeitschr. f. d. hist. Theol., 1871, pag. 531 88., \'Beitrdge zur patristischen Bezeugung der biblischen Textgestalt tmd Latinitat. II. Aus Lactantiul, pag. 594 -idcirco] idcirco autem P 8 ante graecum hoc creatorem dei P AGMIOVP constitutorem dei creatorem . ΓΟΝΤΟΥƟЄΥ. S AGMIOVPrON H, THMIOrprON V Sedulius του̃ Oeou] ΟΥΥƟЄOC II ante graecum hoc consiliarium P CVMBOVAON P, CWBOVAON sic B, CVMROAON R, CrNBO- AON H, CVNBVAON S, CVMBOVAON V, om. Sedulius appellat om. P 9 sit om. P 10 ut] ut et HS 11 thoc loco1 B3 qui HSPV 12 haberaJt B3 13 rnott B3 antecesserat B prudentia] potentia B, om. S ) [*](19* )

primum scire nos conuenit nomen eius ne angelis quidem notum esse qui morantur in caelo, sed ipsi soli ac deo patri, nec ante id publicabitur, ut est sanctis litteris traditum, quam dispositio dei fuerit impleta;

deinde nec enuntiari posse hominis ore, sicut Hermes docet haec dicens:

αἴτιος δὲ τούτου τοῦ αἰτίου ἡ τοῦ θεοῦ ἅτε τοῦ ἀγαθοῦ [*](EPITOME 1-3. 5-293,1] c. 37, 8. ) [*](AUCTORES 6 et 293, 2] pag. 51* Patric. ) [*](EXPILATORES 6 et 293,2] Ps.-Aug. p. 4 B: ipse (sc. Mercurius) dixit: filius benedicti dei atque bonae uoluntatis. et ne de eius nomine taedium interrogationis sustineret, secutus adiunxit: cuius nomen non potest humano ore narrari ... loquitur (sc. Mercurius) autem ad filium suum dicens: est autem quis, fili, (edd. filii) inenarrabilis sermo sapientiae sanctus sanctus ... sequitur: de solo deo domino est, omnibus dominante deo mortalibus . et quia ab hominibus indagari non potest, addit et dicit: super homines est. 6—293, 5] Sedulius (cf. ibid.). ) [*](BRHSPV] 1 uirtus Heumannus, quod esse in cod. Regiomontano testatur Struuius, opusc. I 145; uirtusque coni. Buenemannw primo B 2 eius] quis V moratur H caelis S 5 enarrari B, enuntiare B ore hominis B hominis* (s ex b et u ? er.) P 6 αί̀τιος — βούλησις] AITIO- NAE (om. τούτου) ΤΟΥΑΙΤΙΟΥΗΤΟΥƟЄΑΓЄNЄΤΟΥΑΓΑƟΟΒΟΥ⃟ЄCIC B, ait IOCAЄΤΟΥΤΟΥΤΟΥ ΑΙΝΟΥΗΤΟΥΑΤΑƟΟΥΒΟΥΑΗCΥC R, AITIOCAG Tor- ΤΟΥЄΑΙΟΥЄ ToreeTorATA ror BorBorAecic H, AlflOC Aerorior TOfAIAIOfH ΤΟΥƟЄΑΓЄΤΟΥ ArAeor BOrAHCIC S, HAIKH (in ras. m. 3) ΔЄ Torror (del. m. 3) ΤΟΥΔΙΚ1ΙΟΥ (Δ ex A et K in ras. m. 3) H TOr- ƟЄΑΓЄΤΟΥΑΓΑΟƟΥ BOrAHCIC P, ΑΙΤΙΟΔЄΤΟΥΤΟΥ TOITOT AITIOr H ToreeAre (E fin. ras. ex e tå uid.) ΤΟΥΑΓΑƟΟΥ ROfAHCIC V, AITIOC AG TOYTOT AYTlOr H Tor ƟЄΑΓЄΤΥ APAeor BOrAHCIC Sedulius f, tOU- ὰγαθου̃ StadtmtUllerus, conl. Poemand. c. 14, 9 (pag. 133, 11 Partla.) rJiv όι TO γεννητὸν ὑπὸ TOO Otou γέγονεν, ojcep lativ UKO TOU ayaOoO xat TOU ta Ravra δυναμένου ποιει̃ν; edd. TOU θείου ayaOou, Struuius, opusc. 1149 του̃ θεƖου ϰαὶ ἀγεννήτου ayaOou post ayaOou add. edd. ἥ Oebv προήνεγϰεν, fort. interpretationem lat. qualis est in S et P secuti hanc causa autem huius causae uoluntas boni quae deum prouexit, sed extremis uerbis ƟЄΑΓЄΤΟΥ iUud reddi ostendit etiam interpretatio ap. Sedulium haec causa autem huius causae quae deum prouexit, diuini boni uoluntas; lacuna locum corruptum esse etiam Struuius putat, sed Lact. proximum ou ad τούτου του̃ αἰτίου traxisse uidetur; Ps.-Augustin. filius benedicti dei atque bonae uoluntatis, unde illum εὐλογητου̃ uel legisse in Lactantio suo uel ipsum e corrupta aliqua scriptura fort. ad similitudinem loci Marc. 14, 61 o χριστός, o υἱὸς tOii εὐλογητου̃ conflauisse suspiceris. )

293

βούλησις, οὗ τὸ ὄνομα οὐ δύναται ἀνθρωπίνῳ στόματι λαληθῆναι.

ἔστι γὰρ τις, ὦ τέκνον, ἀπόῤῥητος λόγος σοφίας ὅσιος τε περὶ τοῦ μόνου κυρίου πάντων, καὶ πάντα προεννοουμένου Θεοῦ, ὃν εἰπεῖν ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστιν

sed quamuis nomen eius, quod ei a principio pater summus inposuit, nullus alius praeter ipsum sciat, habet tamen et inter angelos aliut uocabulum et inter homines aliut. Iesus quippe inter homines nominatur. nam Christus non proprium nomen est, sed nuncupatio potestatis et regni: sic enim Iudaei reges suos appellabant.

sed exponenda huius nominis [*](EPITOME 8—295, 3] c. 37, 9. ) [*](AUCTQRES § 5 ss.] cf. Tertull. Apolog. c. 3 (pag. 125). ) [*](EXPILATORES 8 s.] Isidor. orig. VII 2, 4. ) [*](BRHSPVj 1 0] OC S ΔΥΝΑΤЄ B, ΔΥΝΤΑΙ R, AINATAI S Sedulius, AVNATA P ANƟΡΩΠΙΝΩ RSV, ANePOIHNO B, AN6PQn»QN (N er.) P, ANƟΡΩΠΙΝΟ Sedulius στόματι λαληθη̄ναι om. P, CTOMATЄΛΑΗƟHNAI. V AAAHsfNAI B, AAHONNAI S ou — λαληθη̃ναι] ΟΥCTЄΟ̃ΝΟΜΑΟΥΑΥΝΑΤЄ- ANTPOIIINOC TOMATI AAAЄOЄNAЄ H 2-5 locum in breuius contractum latine interpretatur Lactantius c. 9, 3 interpretatio lat. eadem in SP, simillima ap. Sedul. 2 €CriN S τις ὼ́] HCQC S, TICΩ V, TICO Sedulius T6XYON V 3 AnOPPCTOC B, ANOPPHTOC S, nOPPHTOC V, ΠΟΡΡЄTOC Sedulius Aoroc S fonv — ἀπόῤῥητος] ЄCΤΙΝΓΑΤΤΑΙΛΟЄC- NONAnOPPCOC H oatdt τε περὶ scripsi secutus OCIOCICfl€PI R, coni. c. 9, 3 ineffabilem quendam sanctumque sermonem; OCIOCOCIOV B, OCJOOCCIOIK H, ΟΥΙΟCOCIOICTIЄPI (-TЄPI P) SP, OCIOC n€PI V Sedulius; oaioc jctpi edd., ὅσιος όσίοις περὶ Struuius του̃ μόνου — ἐστιν (5)] ЄΤΤΟΡΑΛƟ ΤΠΑΝΤΩΝΚΑΙΠΡΟЄΝΝΟΟΥΜЄΝΟΥЄΥΟΝЄΙΠЄΙΠΥΠЄ PANOPQnO- NЄCTIM • S, ΤΟΥΜΟΚΥΡΙΟΠΑΝΤΩΝ · et cetr; H, TOMONOVKVnANPQ KAInPOfNNOOr MЄΝΟΥӨΥΟΝ ЄΙΠЄΙΝΥΠЄP ANӨΡΟΠΟΝЄCTIN (N final. add. m. 3) P μόνου] MONOrH B nANTON B, nATQN V, ΠΑΝΤΟΥ Sedulius 4 nivta addidi, coni. fragm. Hermet. ap. Stob. ecl. I 35, 8 post med. o δημιουργὸς πάντα προὐπιστάμενος et Ps.-Apul. Asclep. c. 28 (pag. 51, 14 Goldb.) praescia omnium rerum diuinitate; cf. interpretat. lat. in SP de solo domino omnium et (et om. S) praesciente omnia deo (deo om. S); ap. Sedulium hoc de solo domino omnium et qui ante mente capitur deo ΠΡΟЄΝΝΟΟΥΜЄ///ΟΥ Sedulius Otov] ӨЄΥ V ΙΠЄIN BR, ЄTIIIN V, ЄΙΠΙΝ Seduiius Avnep B, vnvep R ANQPOIION B, AIIӨΡΩΠΟΝ v, ΑΝθΡΩΠΩΝ Sedulius 5 ЄCТI V interpretatio lat. eadem in SP, similis ap. Sedul. quam*uis (q er.) P ei] et V 6 nullus — tamen et om. V sciat] nouerit B, *sciat P 7 uocabulum et inter] uocabulunt (sic) inter et V alium B, aliud cett. 8 Iesus] itim B1, corr. B* naminatur P1, corr. P3 9 renim\' B3 10 appellant P )

erat Iudaeis ante praeceptum ut sacrum conficerent unguentum, quo perungui possent ii qui uocabantur ad sacerdotium uel ad regnum, et sicut nunc Romanis indumentum purpurae insigne est regiae dignitatis assumptae, sic illis unctio sacri unguenti nomen ac potestatem regium conferebat.

uerum quoniam Graeci ueteres χρίεσθαι dicebant ungui, quod nunc ἀλείϕεσθαι, sicut indicat Homeri uersus ille:

1. τοὺς δ\' ἐπεὶ οὖν δμῳαὶ λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ,

sed tamen [*](AUCTORES 10] Od. 8 49; p 88. 12 ss.] ἠλειμμένος Aquila interpretatus est I Reg. 2, 35; Ps. 83, 10. 88, 39; Dan. 9, 26 (Origen. Hexapl. ed. Montf. I 276. 599. 607; II 336). ) [*](EXPILA TOBES 2-7] Isid. orig. VU 2, 2. ) [*](BRHSPVj 1 eum inmutata] mutata R 2 Chrestum] xpm BH 3 ungentum R, ung\'u\'entum V quod (exp. m.2) B, otn. V peruugi RHV, i perunge P ii edd., hi BHSV, om. R, hii (exp. tn. 3) P 4 et] sed B sic (~m. 2) S 5 purpura. (e er.) R 6 adsumaptae B3 sic (- m.2) S ungenti RH 7 uerum om. V XPЄIЄCθЄ B, spatio relicto om. R, ungentum ΚϒΡΙΟCЄCθЄ H, ungueutum XPCICeAI S, XPЄIЄΚθΑΙ P 8 ungi BHV ΑΑΙΦЄCθЄ B, alifeste H, AAЄΙΦЄЄCθΑΙ S, AAЄΙΦЄCOAI P, ΑΑΙΦЄCθΑΙ V sic (~ m. 2) S homericus (om- S) HS 9 inter ille et τοὺς hoc quos propitiabant unxerunt oleo P 10 τοὺς 8\' ὲπεὶ ouv] KAITOrCMCN B, ΤΟϒΔЄΠΑΙΟϒΝ P, ΤΟϒCΔЄΠ∗ΟΙ̊Ν(\\ ? er.) V δμωαὶ — ὲλαίω̩] AMQAIAOVC ANKAIXPЄICANЄAЄΩ S AMQAI RS, OGMOAI B, AMQI P, AMQIA V AOrCAN V X(PI)CAN B, XPEICAN RP CAAID RSV, €A€Q B, CAIAD P, CAAIQN V tus de dee poiun moinusa oeobris anelin H 11 eum] cum V chvistum S2 id est om. V 12 hebraeice RH, hebreice BP, hebraice (ebr- S) SV messia BSP1 (s s. l. add. P1) V, messian H 13 hebraeicis H, hebreicis (ebr- P) BRP, hebraicis SV interpraetatae (e fin. add. m. 3) P ἠλειμμένος edd., MAQMCNOC B, HAIMMЄNOC BV, unctus elimenos S, unctus HAMM€NOC P, elimmenosy H 14 AAЄΙΦЄCθЄ B, ΑΑΙΦЄCθΑ V ante graecum hoc ab unguendo SP graecum sic apotu alipheste H, apotualifesthe S )