Epistulae

Jerome, Saint

Jerome, Saint. S. Euesebii Hieronymi Opera, Section 1 (Pars I-III): Sancti Eusebii Hieronymi Epistulae (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 52-54). Hilberg, Isidor, editor. Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1910-1918.

quiescant aliquando, qui regni Christi finem somniantes uerbositatis Origenis cupiunt [*]( 3 Ioh. 10,30 6 cf. Ioh. 14,10.11 9 *Deut. 28,16 11 *Ps. 103,35 23 cf. Gal. 2, 2 ) [*]( 2 est et regnum V 5 depos.] habiturus non U 6 pater in filio et filius in patre V est] sit u 7 erit om. u certum] aeternum U coeternum (s.l. add. est m2)u qui hec V hoc qui s se] re u 9 que ex quae T tu om. V 10 concrepante u 11 de] a Uu 12 ut] ita ut u ultra om. u 13 et quidem u origenis TVu 15 estimauerint U 16 ull. umq. u hominem UV 18 a om. TV diliramenta T 19 xpianis V dogma om. V iocos V locum u 20 nitens s tantum U 21 superbia U 23 uanum V 24 cuc.] currisset Va.c.m2u daemoniaci U institutus u 25 s(s.Lm2)offismata u 26 auctoritate u putaret T quiesc. Ta.c.m2 quiesc. ergo cet. 27 uerbositate u ) [*]( .11* )

164
esse parasiti, nec cum fidelibus ambulantes fidem, quam non habent, simulent. quin potius discant, quod omne dolus et fraudulentia, aliud sit et aliud ostendat, ut sub uirtutis specie uitia celare nitatur. etenim, cum in crucis ignominia, quam pro nobis passus est, non amiserit Christus esse dominus gloriae iuxta beatum apostolum, clamantibus contra Iudaeis: qui destruis templum et in triduo aedificas, saluum te ipsum fac; si filius dei es, descende de cruce, et carne patiens pendensque I in patibulo fortitudinem propriae maiestatis ostendit solem de cursu quiescere faciens et signorum magnitudine plenam fidei uocem latronis extorquens: Iesu, memento mei, do- i mine, cum ueneris in regnum tuum, numquam Ji post resurrectionis gloriam perditurus est regnum. licet innumeros M contra eum Origenes blasphemiarum lapides iactat.

aut cuius est consequentiae perpetuitatem regni discipulis polliceri et dicere: uenite, benedicti patris mei, possidete praeparatum uobis regnum a constitutione mundi et ipsum eo carere, quod aliis tribuit ? uel quomodo scribente Paulo ad Corinthios: absque nobis regnatis et utinam regnaretis, ut et nos regnaremus uobiscum, intellegi poterit regnum Christi post multa tempora terminandum ? praesertim cum Iohannes clamitet: qui desursum uenit, super omnes est et apostolus scribat: quorum patres et ex quibus iuxta carnem Christus, qui est super omnes deus benedictus in aeternum.

Itaque nulli dubium est, quin, qui deus permanet in aeternum, simul habeat et regnum et super ipsos quoque, quos regni possessione donauit, rex perpetuus appelletur congruum habens diuinitatis imperium nec quicquam in se rude et nouum nisi [*](5 cf. I Cor. 2, 8 6 *Matth. 27, 40 11 *Luc. 23, 42 16 *Matth. 25, 34 I 19 *I Cor. 4,8 22 Ioh. 3,31 23 *Rom. 9, 5 i| ) [*]( 2 simulant ς omne Ta.c.m2 omnis cet. et dolus et U 3 ut] et u uirtutum codd. praet. T nitantur u 7 reedificas V 8 in carne g 11 latronig ihs u, om. g 12 tum V 14 origenis TVu iactet Tp.c.m2V iaciat Uu 15 consequentia u perceptionem V 16 paratum Uu 18 car. illo s eo] eum (s.l.)V Paulo] apostolo u 19 et] atque U, om. V 20 et ut u regnemus u 22 iohannis Ta.c. clamet et TV ueniit V 23 supra u 24 et om. Vu xps iuxta carnem u quia u 25 omnia Uu 28 donabit Uuj )

165
adsumptionem fragilitatis humanae. si enim iuxta Origenis insaniam post multorum circulos saeculorum Christi regnum est finiendum, consequens inpietati eius est dicere, ut et deus esse aliquando desistat; et, qui regni terminos ponit, cogitur idem de diuinitate sentire, quae perpetuitatem imperii naturaliter possidet.