Epistulae

necdum scripsi et comminaris mihi rescriptorum tuorum fulmina, ut scilicet hoc timore perterritus non audeam ora reserare, et non animaduertitis idcirco nos scribere, ut uos respondere cogamini et aperte aliquando . dicere, quod pro tempore, personis et locis uel loquimini uel tacetis. nolo uobis liberum esse negare, quod semel scripseritis. ecclesiae uictoria est uos aperte dicere, quod sentitis. aut enim idem responsuri estis, quod et nos loquimur, et nequaquam eritis aduersarii sed [*](21 cf. Hebr. 5, 12 ) [*]( 1 pos Mn 4 et] nec n 6 ass. Mp 9 est-posse] est (s.l.) esse posse (s.l. a.liud esse add.)M 10 dicit J) 11 alius] aliquis p 12 fuerit g 15 profetis A in prophetis n et om.c adpr. An appr. eet. 16 aut] audi p 17 disc. tuis n 18 arb.] liberi arb. M 19 eloqueris M 20 rostrorum g 21 archanorum n,.pa.c. 23 nescriptorum (ne exp.) n flumina n 24 animaduertis da.c.,p animaduertisti M aduertisti n 26 discere Mp.c. loquemini L1, .ţ>a.c. 27 scripsistis M ecclesiae uictoria est om..ţ> 28 enim om.n ) [*]( LVI. Hieron. Epist. III, Hilberg. ) [*]( 17 )

minamini nobis responsionem, quam uitare nullus potest, nisi qui omnino non scribit. unde nostis, quid dicturi simus, ut responsionem paretis? forsitan uestra dicemus et frustra ingenii uestri acuitis stilum. Eunomiani, Arriani et Macedoniani nominibus separati, inpietate concordes nullum nobis laborem faciunt; loquuntur enim, quod sentiunt. sola haec heresis est, quae publice erubescit loqui, quod secreto docere non metuit. magistrorum silentia profert rabies discipulorum. quod audierunt in cubiculis, in tectis praedicant, ut, si placuerit audientibus, quod dixerunt, referatur ad gloriam magistrorum, si displicuerit, culpa sit discipuli, [*]( ã ) non magistri. ideo creuit uestra heresis et decepistis plurimos maximeque eos, qui adhaerent mulieribus et sciunt se peccare non posse, quia semper docetis, semper negatis, et audire meremini illud propheticum: gloria illis in partubus et parturitionibus. da illis, domine. quid dabis illis?

uuluam sterilem et ubera arentia. feruet animus, non possum uerba cohibere. epistolaris angustia non patitur longi operis magnitudinem. nullius in hoc opusculo nomen proprie tangitur; aduersus magistrum peruersi dogmatis locuti sumus. qui iratus fuerit atque rescripserit, suo quasi mus prodetur indicio ampliora in uero certamine uulnera suscepturus.

Multi anni sunt, quod ab adulescentia usque ad hanc aeta-, tem diuersa scripsi opuscula, semperque habui studium audientibus [*]( 12 cf. Luc. 12, 3 18 *Os. 9, 11 19 *Os. 9, 14 ) [*]( 1 nostra na.c.m2 uincimus A 3 blasfemia An 4 sua om.M blasfemum A blasfemium (i del.)n 6 qui ex quod M scripsit p sumus Mn 7 forsitam Aa.c. dicimus A.Ma.c. 8 acuetis g eunomiiiiani A arriani (1alt. r exp.) A et om.ç: machedoniani M 10 loquntur n locuutur ltJp 11 silentia(u s.l.)m n 13 auditoribus g dixerint n 14 magistri M si- mag. om.M 17 docetis semper, negatis semper n 18 illut profeticum A gloriam g illius M,om.g parturionibus n 21 pr. non] nec g epistularis .J,.ţ.Ja.c. 23 aduersum A qui si n 24 iratus] locutus n quasi mus] quasi unus Ma.c. qui sit n 26 quo n adulesc. ex adulisc. An 27 habui-- p. 260, 6 ore exciderunl inA studio g )

aut enim bona erunt et contradicam eorum calumniae aut reprehensibilia et confitebor errorem malens emendare quam perseuerare in prauitate sententiae. et tu ergo, doctor egregie, aut defende, quod locutus es, et sententiarum tuarum acumina adstrue eloquio subsequenti, ne, quando tibi placuerit, neges, quod locutus es, aut, si certe errasti quasi homo, libere confitere et discordantium inter se redde concordiam.