Epistulae

Jerome, Saint

Jerome, Saint. S. Euesebii Hieronymi Opera, Section 1 (Pars I-III): Sancti Eusebii Hieronymi Epistulae (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 52-54). Hilberg, Isidor, editor. Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1910-1918.

nihil equidem molestius fero in omnibus angustiis meis, quas patior in difficillimis quaestionibus, quam in tam longinquo tuae caritatis absentiam, ut uix possim meas dare, uix recipere litteras tuas per interualla non dierum, non mensium, [*](3 I Thess. 2, 12 ) [*](a = Ambrostanus 0. 210. sup. s. VII. ) [*]( P = Escorialcnsis & 1 14 s. VIII-IX. ) [*](A = Berolinensis lat. 17 s. IX. ) [*](5 = Parisinus lat. 12163 s. IX. ) [*](D = Vaticanus lat. 355 + 356 s. IX-X. ) [*](M = Coloniensis 60 s. IX-X. ) [*](A = Parisinus lat. 4883 A s. XI. ) [*]( consulatio aureli augustini ad hieron. presb. de origine animae a augustinus ad hieronymum de origine animae β beatus augustinus ad sanctum hier de origi(ex e)ne anime A epistula aureli augustini episcopi consulato (sic) ad hier. presb. de origine animae g epistola beati augustini ad sanctum hieronimum de origine (ex derigene) animae D epistula sancti augustini ad hier. de origine animae M liber sancti augustini episcopi ad sanctum hier. presb. de origine animae hominis A haec epistula est inter Augustini epistulas CLXVI (pars III p. 545 Goldbacher) ) [*]( 3 dominum deum D uocabit $ regnum suum $ 4 ut om.A ad ex a A 5 fructuum $ fructum A 6 nobis esse A nobis om.! uelis ADM quamquam] quam $ te (seq. ras.1 ? litt.)M te sciam si D te si (tu sis m\'Z)A quam] quem ?p 7 maior AD,Ma.c.m2 etiam ipse om.A 9 sen exaD,Aa.c.m2 sene Ap.c.m2,M (seq. ras. 1 litt.) tamen] add. decet β 10 quid] quod <p quae Ma.c.m2 quae ex qui m2A doceat aADM 11 alt. in eras.AM 12 longin- quaDA,Ma.c.m2 longinqua A (seq. ras. 4-5litt.),Mp.c.m2 absentiam(m,nras.) M absentia DA meos !P,OM.§ 13 uix] uel ADM interuallum (ex —am)a mensuum tyfrD,AMa.r. )

203
sed aliquot annorum, cum, si fieri posset, cotidie praesentem te habere uellem, cum quo loquerer, quicquid uellem. nec ideo tamen non debui facere, quod potui, si non potui totum, quod uolui.

Ecce uenit ad me religiosus iuuenis, catholica- pace frater, aetate filius, honore conpresbyter noster Orosius, uigil ingenio, paratus eloquio, flagrans studio, utile uas in domo domini esse desiderans ad refellendas falsas perniciosasque doctrinas, quae animas Hispanorum multo infelicius, quam corpora barbaricus gladius, trucidarunt.

nam inde ad nos usque ab oceani littore properauit fama excitus, quod a me posset de his, quae scire uellet, quicquid uellet, audire. neque nullum cepit aduentus sui fructum, primo, ne de me multum famae crederet; deinde docui hominem, quod potui, quod autem non potui, unde discere posset, admonui atque, ut ad te iret, hortatus sum. qua in re consilium uel praeceptum meum cum libenter et oboedienter acciperet, rogaui eum, ut abs te ueniens -per nos ad propria remearet.

quam eius pollicitationem tenens occasionem mihi credidi a domino esse concessam, qua tibi scriberem de his, quae per te scire cupio. quaerebam enim, quem ad te mitterem, nec mihi facile occurrebat idoneus et fide agendi et alacritate oboediendi et exercitatione peregrinandi. ubi ergo istum iuuenem expertus sum, eum ipsum esse, qualem a domino petebam, dubitare non potui.