Epistulae

postquam autem baptizantur in spiritu sancto et effunditur in eos spiritus sancti gratia, tunc libere loquuntur ad principes Iudaeorum: oboedire magis deo oportet an hominibus? mortuos suscitant, inter flagella laetantur, fundunt sanguinem et suis suppliciis coronantur. nondum ergo erat spiritus in apostolis nec de uentre eorum fluebant gratiae spiritales, quia dominus nec- J dum fuerat glorificatus. quae sit autem gloria, ipse in euangelio loquitur: pater, glorifica me gloria, quam apud te habui prius, quam mundus esset.

glona saluatoris patibulum triumphantis est. crucifigitur ut homo, glorificatur ut deus. denique sol fugit, luna mutatui in sanguinem, terra motu [*]( 2 *Ioh. 7, 37—39 7 *]oh. 7, 39 9 *Matth. 12, 28 11 cf. Matth- 26, 69-75 etc. 15 *Act. 5, 29 20 *Ioh. 17, 5 23 cf. Matth. 27,45-53 etc. et Act. 2, 20 ) [*]( 2 in templo clam. IID clamat B docens A 3 ad me ueniet s qui] et qui s 4 sicut ex et <P 5 dixit A5ВØ dicit IIDCB 6 quem-datus om.A 7 enim om. ϐΦ spir. erat ΠD) 8 necdum $33 10 ego om.JJDC daemonia, filii uestri in quo eiciunt? s quia C,Ba.r. 11 totum Aa.c,m2 quam ob rem] quare A deteretur IIa.c.m2 terrentur A cum duceretur DC 12 eius] 3m (del., in mg.m2 eius) II dns DC se nescire s se nescirent C 13 postquam ex post D,Bm2 pr.ininras.m2B,om.S&$infunditur C eisIIa.c.m2D 14 locuntur ΑΠ 15 oboediri D mag. op(pp$)ortet deo an 5ВØ deo mag. oportet an (quam m2) B oportet (e ex ea 77) deo mag. quam IID deo oportet quam mag. C 16 et inter 23 sang. pro Christo s 17 supp!. suis C suis om.A enim A 18 gr. spir.] fluenta (s.l.m2) gratiae spiritalis A 19 quae-22 est om.D loquitur] ait ϐ,om.Φ 20 clarifica ØB 21 esset s.l.Φ 23 deus IIDC dns cet. fulgit C fugit fugit if) sanguine ϐΦ, Ba.c.m2;add. et IID terrae(e) Aa.c.m2IIDΦC motusTTDC ) [*]( LV. Hieron. Epist. II, Hilberg. ) [*]( 3° )

haec dicimus, non quod alium deum et alium hominem esse credamus et duas personas faciamus in uno filio dei, sicut noua heresis calumniatur, sed unus atque idem filius dei et filius hominis est et, quicquid loquitur, aliud referimus ad diuinam eius gloriam, aliud ad nostram salutem. pro quibus non rapinam arbitratus est esse se aequalem deo, sed se ipsum exinaniuit factus oboediens patri usque ad mortem et mortem crucis. et uerbum caro factum est et habitauit in nobis.

miror autem Montanum et insanas feminas eius, abortiuos prophetas, domino promittente atque dicente: uado et alium paracletum mittam uobis et postea Luca euangelista narrante, quod apostoli acceperint, quod promissum est, id multo post tempore in se dicere fuisse conpletum. apostolis enim promissum est: ego mittam sponsionem patris mei in uos et uos sedebitis in ciuitate, quoad usque induamini uirtutem ex alto, et resurgens in apostolorum, insufflauit faciem — et non in Montani, Priscillae et Maximillae — et illis ait: quorum dimiseritis peccata, [*]( 2 Ps. 56, 9 4 Ps. 56, 9 6 *Ps. 21,1 11 *Phil. 2, 6-8 14 Ioh. 1, 14 16 *Ioh. 14,12 et 16 17 cf. Act. c. 1 et 2 20 *Luc. 24,49 24 *Ioh. 20, 23 ) [*]( 1 insolito(ex-te m2II) more IIDC contremescit Aa.c.m2IIDB 3 mea et B cythara 93&D 4 respondet ABp.c.m2 adsumpta IID 6 quo IIp.c.m2ϐΦ 7 aliud-aliud Apr. et om.AC 8 hereses 93 9 pr. et s.l.93 quidquid ϐΦ 11 esse se s.l.Φ se esse C esse 93 12 se] semet A exin.] add. formam serui accipiens IIDC,B in mg.m2 13 patri s.l.m2B patris C,om,ϐ et(exp.m2B) mort. ϐΦΒmort. autem ΠDC, A (autem m2 in mg.) 14habitabit$ 15 auortiuos 93$16 proph.] add. ut s.l.m2A 17 paraclitum ΠϐDB-clytum A1> mitto 93$dabit D lucas euang. narrat IIDC lucae euangelistae narrante$ 18 acciperint 93$acceperunt AOB,IIa.r. 19 id-est om.IID diceret 93$ dicerent A 20 sponsiones B mei s.l.m2II,om.D 21 sedeteilD 22 uirtute IIB ex(s II)urgens IID resurgentes$apostolos 7193D 23 fac. insuffl. C insuffl. 93$ insufflauerit IID montonum D montanum et II priscillam et maximillam IID 24 ait illis 77 illis id est apostolis g remiseritis 93 )

apostolis, inquam, praecepit, ne recederent de Hierosolymis, sed expectarent promissionem spiritus. et postea, quod promissum est, expletum legimus: repleti sunt omnes spiritu sancto et coeperunt loqui aliis linguis, prout spiritus sanctus dabat eloqui eis. spiritus enim sanctus spirat, ubi uult, et, quando dicit dominus: \'alium paracletum mittam uobis\', et se ostendit esse paracletum, qui appellatur \'consolator\'. unde et deus pater hoc censetur nomine: de u s miserationum et totius consolationis.

si autem pater consolator, et filius consolator et spiritus sanctus consolator; et in nomine patris et filii et spiritus sancti, quod intellegitur deus, baptizantur credentes. quorum unum diuinitatis et consolatoris est nomen, . ergo et una natura est. hic spiritus sanctus non solum in apostolis, sed et in prophetis fuit, de quo Dauid orabat dicens: spiritum sanctum tuum ne auferas a me. et Danihel spiritum dei habuisse narratur et Dauid in spiritu loquitur dixisse dominum domino suo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum.