Epistulae

uerum illud [*]( 1 cf. epist. CXII 22 14 cf. ep. CXV fin. 17 cf. ep. CX 6-8 ) [*](β= Escorialensis ac I. 14 s. VIII-IX. ) [*](§ = Parisinus 12163 s. IX. ) [*](t) = Parisinus nouv. acq. lat. 1444 s. Xl. ) [*](i = Musei Britannici Regius 5 D VI s. XI-XII. ) [*](Haec epistula est inter Augustini epistulas LXXXII (p. 351 Goldbacher); de titulo cf. adnot. ad epist. LXVII) [*]( 1 pape$si — 5 lud. om. $ iona A 2 ridiculum A questionum Aa.c. si Bm2 3 primo A primum Bm2 petit A 4 in] et in A 8 xpo Õ 10 car. tuae g responde β 11 nuntiam §, t) (nuntium m2) 14 per om. Õ te $ me cet. 15 petit g 17 te s. l. $ 19 quaquam *J3 g ea õi diffuderet Õ 20 repr.] add. iu aliquo g 21 re aliquam] reliquam β culpa β ausus sim i ausussum g se § 22 cuius] cum ã )

Petis uel potius fiducia caritatis iubes, ut in scripturarum campo sine nostro inuicem dolore ludamus. equidem, quantum ad ad me adtinet, serio nos ista quam ludo agere mallem. quodsi hoc uerbum tibi propter facilitatem ponere placuit, ego, fateor, maius aliquid expeto a benignitate uirium tuarum prudentiaque tam docta et otiosa, annosa, studiosa, ingeniosa diligentia haec tibi non tantum donante, uerum etiam dictante spiritu sancto, ut in magnis et laboriosis quaestionibus non tamquam ludentem in campo scripturarum, sed in montibus anhelantem adiuues.

si autem propter hilaritatem, quam esse inter carissimos disserentes decet, putasti dicendum esse \'ludamus\', siue illud apertum et planum sit, unde conloquimur, siue arduum atque difficile, hoc ipsum edoce, obsecro te, quonam modo adsequi ualeamus, ut, cum forte aliquid nos mouet, quod nobis etsi non cautius adtendentibus, certe tardius intellegentibus non probatum est, et, quid nobis uideatur, contra conamur adserere, si hoc aliquanto securiore libertate dicamus, non incidamus in suspicionem puerilis iactantiae, quasi nostro nomini famam uiros inlustres accusando quaeramus, si autem aliquid asperum refellendi necessitate depromptum, quo tolerabile fiat, leniore circumfundamus eloquio, litum melle gladium stringere iudicemur, nisi forte ille modus est, quo utrumque hoc uitium uel uitii suspicionem caueamus, si cum doctiore amico sic disputemus, ut, quicquid dixerit, necesse sit adprobare nec quaerendi saltem causa liceat aliquantulum reluctari. [*]( 6 cf. epist. CXV fin. 22 cf. ep. CII 2 25 cf. ep. CV 2 ) [*]( 1 mulierem § 2 intimare Õ 7 et quidem codd. 8 serio nos] seri onus $ 9 magis Õ 10 expecto ^ a - prud. om. β docte docet g 11 et otiosa I om. t) stuosa § ingeniosaque ljp.c.m2 12 dictante] donante $ 15 quem aI dicet$16 plenum 5J? 17 doce β te om. β 18 quodam β ualemus õI nos] nobis (?) $ a. r. 20 contra con. om. $ 21 ads. - p. 399,13 tuos leguntur ? port p. 401,22 contra quos aS siom. 24 reuellendi$ depr. fueritg leuiore g| 25 ne litum S instringere ^ iud.] uideamur S 26 uitii] uitiis g,t)a.r. 27 siI (s. I.m2 f ut) t) doctore t 28 ne g licet aliquantum $■ )