Epistulae

quid memorem I clementiam et sedulitatem in aegrotantes, quas miris obsequiis et * ministeriis confouebat? cumque aliis languentibus large praeberet omnia et esum quoque exhiberet carnium, si quando ipsa aegrotasset, sibi non indulgebat et in eo inaequilis uidebatur, quod in aliis clementiam in se duritia conmutabat.

Nulla iuuenum puellarum sano et uegeto corpore tantae se dederat continentiae, quam ipsa fracto et senili debilitatoque [*]( 1 *I Tim. 6, 8 11 cf. Rom. 7, 22—25 ) [*]( 1 uictu atque uestitu a adque K, £ a.c. et B 2 simus Σ consuetudo B 4 requiret K minuitur Kp.c.m2B 5 Iasciuiens et (del.) adolescentes (del.) caro cr. ac dupl. est frangenda T lasciuientes B carnes B 6 malens eas] melius est enim meum (meum del.) r mallens la.r.Bp.c. eis a dolore Kp.c.m2 (dolere restitutum) 7 si-errantem in mg. inf. m2 I, om. aB aliquem I contristatione D 9 uestitu a uestimt; D turpe-prof. ] numquam de ore monachi turpis aut lasciuus sermo egrediatur r 10 quibus] his enim jT 11 libidinosis D 12 et om. g 13 prospex. ΣΒ conspex. K monitam B 15 obi. non] ob(s.l.)iurgationū (-ne m2) K 17 inter in D 18 esse dicebat 2B docebat K 21 aegrotaret I 22 non sibi Σ esse uid. B alias K, 23 duritia Ka.c.m2-am cet. 25 quam] quantae K quanto B ista B istae I (e eras.) K )