Carmen Apologeticum

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Post haec et in terris uisus est conuersatus humanis.
  2. Esaias autem: Tu es Deus, et nesciebamus:
  3. Et Deus in te est, et praeter te non alter habetur.
  4. Et quis in occasum prophetarum lege ueniret?
  5. Cantate Domino, nomen est Deus illi, qui uenit!
  6. Et psalmus de ipso quartus quadragesimus inquit:
  7. Exaltabor ego in gentibus nomine magno.
  8. Et alibi legimus: Hodie te genui, fili;
  9. Pete, et dabo tibi, et habebis gentes heredes.
  10. Certe iam apparet, qui sit Deus et quis in ipso,
  11. Et cuius in nomine crederemus gentes ubique: .
  12. Dictum est Christo meo, teneo cuius dexteram, illud:
  13. Exaudiant gentes, et imperet gentibus ipse.
  14. Quid plurimis opus est, cum res tam aperte probatur,
    15. [*]( 319 cf. 291; NumBr. 24, 17 370 Hierem. 17, 9 (Cypr. p. 74, 17 H.) 371 sq. Bar. 3, 36; 38 373 Esai. 45, 14 sq. 371 sq. Psal. 67, 5 377 sq. Paal. 45, 11 379 sq. Psal. 2, 7 sq. 383 sq. Esai. 45, 1 384 Psal. 21, 29 )[*]( 367 fremit MP1R (in textu); premit R(in comment.) Ld 388 profetica. M 369 lfl M 371 Hyeremias M 374 preter M 375 quis MP1Ld; qui B occansum M (cf. Schuch. Vokal. I p. 112) legi M ueniret? Ld; ueniret: P1; ueniret, B, ut qui (v. 375) ad Domino (u. 376) pertineat; idem in commentario profitetur magis sibi placere uehiret secundum Graecum τ ἐπιβεβηϰότι; sed cf. u. 241 376 ille M 377 quartus quadragesimus Mv, qui numerus quamquam discrepat a uulgari psalmorum diuisione, nihil tamen mutandum; cf. quae disserui in Zeitschrift f wissenschaftl. Theol. XXII p. 380 sqq. inquid M 378 Exaltabar M gentibt M 379 hod M 381 apparet M qui sit M (cf. u. 90); quia sit P1 (s. u. l.) v 382 ubiquQ M 384 imperet Plv; imperent M 385 plurimis MP\' R; pluribus Ld; cf. Ienaer Literaturzeit. ann. 1877 p. 797; Wölfflin., lat. u. rom. Comparat. p. 69 sq.; p. 70; ceterum Ld ipse genuinam lectionem restituit in praefat. Instr. p. VIII )
    140
  15. Cum is, qui taxatur, populus iam in illo laetatur?
  16. Illi autem miseri, qui fabulas uanas adornant •
  17. Et magum infamant, canentibus rostra elusissent.
  18. Quales eos dicam? antequam dispersi fuissent,
  19. Quos nec exulatus fregit nec seruus ipsa.
  20. Si magus adfuerat, cur ergo prophetae canebant
  21. Venturum e caelo, ut esset spes gentium ipse?
  22. Si false de ipsis pronuntiant perdere terram,
  23. Quod prouenit de eis, sic erint et falsa de illo.
  24. Sed quia sunt semper spreti, quod cruenti fuerunt,
  25. Contra suum Dominum rebellant dicere magum.
  26. Nec uolunt audire, quae dixerunt uates in illos,